سال ۱۳۷۷، پرویز کیمیاوی فیلم «ایران سرای من است» را ساخت. اثری کاملا جذاب با ته‌رنگ فانتزی و نگاهی عمیق بر تاریخ و فرهنگ ایران در کشاکش التهابات اجتماعی ایران پس از انقلاب. ساختار فیلم بر کوشش جوانی به نام سهراب استوار است از دیار خشک مرکزی ایران برای نوشتن قصه های بزرگان فرهنگ و ادب ایران. خیام، حافظ و فردوسی و دیگران. و البته باید برای نوشته‌اش مجوز بگبرد. راه به سوی پایتخت می‌کشد و در مسیر در کویر گم می‌شود و در عالم خیال و واقع بزرگان مورد نظر خود را در برابر خود می‌بیند. قصه ادامه می‌یابد و سر آخر او را می‌بینیم که سر از تونل‌های مترو تهران درمی‌آورد. پرویز کیمیاوی، بی‌تردید یکی از بزرگان اثرگذار سینمای ایران است. فیلم «ایران سرای من است» هم بی‌تردید یکی از برجسته‌ترین کارهای او به شمار می‌رود.