، شاید، سینما فلور را بشود اصلی‌ترین خاطره سینمایی محله دانست. سینمایی که در سال ۱۳۱۶، یعنی ۸۳ سال پیش، با نام سینما روشن، شکل گرفت و پس از ۲۳ سال، نام خود را همراه با مالکیت جدید تغییر داد و شد سینما فلور. این سینما در سال ۱۳۶۴ یک بار دیگر نامش را که شبهه «غربی» و «اجنبی» داشت، تغییر داد و شد سینما گل. نام سینما استعاره درستی بود. سینما، درست مثل گل، عمر محدودی داشت و پرپر شد و مرد. امروز از این سینما، که روزگاری خاطره جمعی محله را می‌ساخت، خبری نیست. اصلا. یاد آن روزگاران بخیر!
۸۹ سال پیش، اولین سینمای جنوب شهر تهران، در چهارراه سیروس، راه افتاد. اسمش «سینما تمدن» بود. این سینمای قدیمی ۷۳ سال برای مردم منطقه فیلم و نمایش داشت و بسیاری از اهالی جنوب شهر تهران با این سینما با عالم هنر و سینما آشنا شدند. متاسفانه، در سال ۸۳ تعطیل و تخریب شد.
. یکی از آن‌ها «خانه قوام‌الدوله» است در کوچه میرزا محمود وزیر که امروز به «شهید جاویدی» تغییر نام داده‌است. گفته می‌شود بنا حدود ۱۹۰ سال سن دارد. ۱۲۱۱ ساخته شده. در زمان محمدشاه قاجار. مالک و سازنده عمارت، یکی از درباریان قاجار، به نام میرزا محمد قوام‌الدوله آشتیانی است. محمد قوام الدوله، پسر میرزا محمدتقی آشتیانی از رجال سرشناس قاجار بود که حسن وثوق‌الدوله و میرزا احمد قوام (قوام‌السلطنه) از نوادگان وی هستند.
قدمت آن به دوره قاجاریه باز می‌گردد. می‌گویند این خانه پس از ساخت، شاه قاجار را شگفت‌زده کرد که چگونه پزشک مخصوص او، خانه ای ۳ اشکوبه ساخته و همین موضوع سبب شد تا ناصرالدین شاه این خانه را از نزدیک ببیند. کوچه را به فرمان ناصرالدین شاه برای قدرشناسی از پزشک مخصوص دربار موتمن‌الاطبا نام نهادند.
خیابان باب همایون به همراه میدان توپخانه و خیابان لاله‌زار، نخستین خیابان‌های تهران بودند که در سال ۱۳۱۰ و به مناسبت ورود ملک عبدالعزیز پادشاه عربستان به تهران آسفالت شدند. باب همایون را «خیابان الماسیه» هم می‌گویند چون در مجاورت سردر الماسیه قرار داشت.