محله فرهنگی

محله فرهنگی

یکی از ابزارها و شرایط برای ارتقای منزلت یک محله و حتی شهر آن است که این محله یا شهر مکانی برای رویداد خاص هنری یا فرهنگی در مقیاس بالاتر باشد. در مورد شهرهای این‌چنینی مثال و نمونه فراوان است. شهر کوچک کن در فرانسه بیش از شهرهای بزرگ فرانسه شهره عالم است یا شهر پوسان کره و امثالهم. در مورد محله، البته، قضیه کمی پیچیده‌تر است. مثلا محله کوچکی در قم که اغلب ساکنانش باهم خویشاوند بودند امروز تبدیل به کانون و مرکز صنعت چوب در کشور شده‌است، اما ارج و منزلت این مکان به حرفه درودگری و صنف درودگران است نه رویدادی فرهنگی و هنری. اما در ملایر با ترتیب برخی رویدادهای هنری در حاشیه صنعت منبت‌ کم‌کم آوازه و شهرت محل اوج می‌گیرد. همین‌طور راسته صنایع دستی نطنز و بازارچه صنایع دستی قزوین. اما این‌ها ممکن است پایدار نباشند. ممکن است بر اثر رکود و رخوتی در صنف این شکوه از میان برود و دست محله تهی شود. اگر بشود برای محله شخصیتی پایدار در حوزه فرهنگی یا هنری فراهم شود، روند اوج و ارتقای آن می‌تواند پایدار باشد. فرض کنیم اگر در محله اودلاجان امکان برنامه‌ریزی برای رویدادهای فصلی یا ماهانه فراهم آید، قطعا سرنوشت و آینده محله را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

عشق و وظیفه باهم!

عشق و وظیفه باهم!

برای خوب زندگی کردن، عاشق زندگی بودن کافی است یا بهترین و بزرگ‌ترین سرمایه است ولی برای خدمت به بافت تاریخی و اصولا به شهر، فقط عاشق زندگی بودن کافی نیست. شخص باید نوعی وظیفه هم احساس بکند. وظیفه‌ای که که از خواست‌ها و علایق درونی شخص جوشیده باشد نه از سوی نهاد یا سازمانی بیرون از اراده شخص

محله فرهنگی!

محله فرهنگی!

محله چگونه می‌تواند موجب افتخار اهالی شود و برای آنان حس تعلق مکان ایجاد کند؟
در محله‌های تاریخی، علاوه بر مناسبات قومی و قبیله‌ای یا شغلی و حرفه‌ای که اهالی یک محله داستند، ساختارهایی سنتی و تاریخی نیز وجود داشت که خود را در قالب هیئت‌های مذهبی یا نهادهای مدنی نشان می‌داد.

شهر فرهنگی!

شهر فرهنگی!

تصور عمومی بر این است که کار فرهنگی، اگر از سوی مردم و روشنفکران و روشنگران راه بیفتد به ثواب نزدیک‌تر است. این امور اگر به دولت و نهادهای عمومی سپرده‌شود، تبدیل به اموری اداری و خشک می‌شود که نتیجه‌ای جز گریزان‌شدن مردم از آفرینش‌های هنری و فرهنگی، عموما، ندارد.

فرهنگِ کار و معاش

فرهنگِ کار و معاش

سلام در سال‌های اخیر، در ادبیات معماری و شهرسازی، دو موضوع مهم مورد بحث و نظر است: گردشگری، فعالیت فرهنگی. بسیاری از مدیران و برنامه‌ریزان کشور، برای هر معضل و مشکل شهری و محلی، درمان گردشگری را تجویز می‌کنند و برای جلب نظر زعما و عقلا هم صفت فرهنگی را به آن...