سفر به سمنان
خطه سمنان، که در ادبیات تاریخی با نام کومش یا قومس معرفی میشود و زمانی هم از پهنه بزرگ طبرستان بود، رازهای تاریخی و طبیعی شگرفی در دل دارد. همه تپههای باستانی دارد هم جاذبههای تاریخی و طبیعی.
خطه سمنان، که در ادبیات تاریخی با نام کومش یا قومس معرفی میشود و زمانی هم از پهنه بزرگ طبرستان بود، رازهای تاریخی و طبیعی شگرفی در دل دارد. همه تپههای باستانی دارد هم جاذبههای تاریخی و طبیعی.
دیدن بندر بوشهر و گشتن در محوطه باستانی بندر سیراف، قاعدتا، باید آرزوی تکتک ما ایرانیها باشد. ویژگیهای این دو بندر چنان است که بتوانیم بگوییم در ایران مشابه و نظیر ندارند. اگر به این دو جاذبه بزرگ، رفتن به زیارت کوه نمک جاشک و مزهکردن آب شور و پرنمک آبشار نمک را بیفزاییم، میتوان تابلو را کامل کرد. ولی چنین نیست. سفر ما به بوشهر سه شب و چهار روز بود و این اصلا کافی نیست. همه این مدت را هم اگر فقط در بوشهر میماندیم باز هم کم بود. با این حال، جرعهای نوشیدیم و تشنگی را بیشتر احساس کردیم.
بوشهر معروف است به شهر بی بنبست. در بافت تاریخی چهارماه این شهر، حتی یک بنبست وجود ندارد. دیدن این شهر واقعا لذتبخش است. معماری این شهر بدون بنبست هم کاملا یگانه و خاص است.
۱۶ آذر، فرصت خوبی است که «پادشاه فصلها» را در تفرش ببینیم و نقشه راه زمستان را از او بگیریم.
یکی از زیباییهای سفر، داشتنِ همسفرانِ خوب و دلنشین است. سفر یکروزه رشت هم مثل پنج سفر پیشین «خانه اردیبهشت اودلاجان» از چنین نعمتی برخوردار بود. جمعی از چند معمار، رسانهای، فیلمساز، مدیر و درمانگر که دغدغه تاریخ و فرهنگ ایران را دارند. با چنین جمعی، بودن و چرخیدن در رشت که به قول استاد محمدتقی جکتاجی، دروازه شمالی ایران به اروپا و مدنیت غرب بود، لذت مضاعف دارد.