کار فقط برای دستمزد نیست!

کار فقط برای دستمزد نیست!

در علم انسان‌شناسی، دوموضوع «کار»و«تولید نسل» از اصولی‌ترین علت‌های وجودی انسان به شمار می‌روند. جهان هستی، در غیاب این دو وظیفه انسانی از بین می‌رود. اگر تولید مثل و نسل انجام نشود، انسان از کره زمین منقرض می‌شود و اگر انسان کار نکند، امکان حیات نخواهدبود و باز نتیجه‌اش انقراض انسان است. البته حیوان هم این دو وظیفه را دارد. باید کار کند و مثلا لانه بسازد، آذوقه جمع کند، و زادوولد کند. اما تفاوتی سترگ بین این دو وظیفه در انسان و حیوان وجود دارد. حیوان کار را برای خودش و نوع خودش انجام می‌دهد. لانه را برای خودش می‌سازد و آذوقه را برای خودش شکار یا جمع می‌کند. ولی کار انسان برای دیگران است. انسان کفش را برای خودش تولید نمی‌کند، نان را برای مردم می‌پزد و درس را به بچه‌های مردم می‌آموزد. به همین دلیل ساده، کار در جهان انسانی، فقط تولید نیست، یک «رابطه»است.

چرا بچه‌ها کار نکنند؟

چرا بچه‌ها کار نکنند؟

کارکردن بچه‌ها، حین درس، چه ایرادی دارد؟ آیا کسر شان خانواده ‌است که بگویند بچه‌شان کار می‌کند؟ آیا کار مانع از تحصیل می‌شود یا آیا کار سبب کاهش هوش ذهنی بچه‌ها می‌شود؟ چرا ما خجالت می‌کشیم اگر فرزندمان هم‌زمان با تحصیل کار هم بکند؟

کارهای ظاهرا کوچک!

کارهای ظاهرا کوچک!

زن چون فعالیت اجتماعی و کاری عمومی ندارد آن ارزش لازم را در چشم شوهر و فرزند ندارد. این‌جاست که کار خانگی زن نقش پررنگی در ارتقای منزلت و شخصیت او بازی می‌کند. زنان با تولیدهای خرد خانگی، سبب ارتباط با جهان بیرون می‌شوند چون باید محصول را عرضه کنند. همین‌که از دایره بسته و محدود خانه پا به بیرون می‌گذارند باید آشنا با آداب اجتماعی بازار کار و اشتغال باشند. محصول را برای دیگران تولید کرده نه برای خودش. پس بایدبا فرهنگ بیرونی آشناشود. باید هنجارهای دادوستد را یاد بگیرد.