دکتر مهرداد عربستانی، مولف کتاب «سِرِ سکون» (با همکاری صدف بیگلری) معتقداست «این‌که دکتر نادر افشار نادری انسان‌شناس مطرحی است، تردیدی نیست، اما به عنوان یک فیلم‌ساز برجسته هم حتما مورد بحث است. گفته می‌شود او نخستین انسان- شناس به مفهوم مدرن در ایران است. درباره او صحبت زیاد می‌شود. هم به‌خاطر انسان‌شناس بودنش و هم به خاطر نحوه مرگ دلخراشش. او وقتی فوت کرد، چیزی از خود نداشت. خانه‌اش هم اجاره‌ای بود. این در حالی است که او تفکر نوینی در مردم‌شناسی و انسان‌شناسی در ایران راه انداخت.
کیارش یشایایی، کارگردان مستند «تهران سرفراز، طبیعت به یغما رفته»، درون‌مایه فیلم را چنین توضیح می‌دهد: «فیلم در سال ۱۳۸۶ ساخته‌شد. برای پاسخ به این پرسش که تهران چه دارد، چه داشته و چرا از آن‌ها حفاظت نمی‌کنیم. تهرانی که ما در آن زندگی می‌کنیم، روزگاری شکارگاه سلطنتی بود. پر از دار و درخت و انواع گونه‌های جانوری و گیاهی. الان چه مانده از آن‌ها؟ چگونه باید مانده‌ها را حفظ کنیم. وقتی شیر ایران، یوزپلنگ ایران و ببر مازندان از محیط ما، از محیط زیست ما خارج می‌شود، فقط شیر نیست که می‌رود، هرم محیط زیستی ما دچار مشکل می‌شود. این یعنی هشدار. هشدار برای آیندگان، و خودمان!»
محیط زیست جایی است که در آن باید زندگی کرد ، کار کرد و خانواده باید در امان باشد زیرا آیندگانی خواهند آمد و برما نفرین خواهند کرد که چرا دریاها و جنگل‌ها را از یاد بردیم و با پلاستیک زمین و آب را نابود کردیم.
