در نشست‌های اودلاجان‌شناسی خانه اردیبهشت اودلاجان، کم‌کم، امیدوار می‌شویم که منبع مستند و معتبر بزرگی برای شناخت محله در حال شکل‌گیری است. با خاطره‌گویی و تمرین تدوین تاریخ شفاهی محله، پایه‌هایی برای پژوهش‌های بعدی فراهم می‌شود. بر اساس این خاطره‌ها که بنیان «سامانه داده‌های مکانی» محله را شکل می‌دهند، می‌توان به اعتبارسنجی داده‌ها پرداخت و با استناد به مواد مکتوب و اسناد تاریخی، حفره‌های خالی این سامانه را تکمیل و قابل استناد نمود.
در سومین دورِهمی اودلاجان‌شناسی گشتی کوتاه در محله می‌زنیم و می‌رویم به بازدید کنیسه حاداش، میهمان آقای هارون یشایائی و شنیدن حرف‌ها و خاطره‌هایش.
پنجشنبه سوم شهریور ۱۴۰۱ خورشیدی، ساعت ۱۸، خانه اردیبهشت اودلاجان
خانه اردیبهست اودلاجان، نشست‌هایی را با عنوان «خورشید در سایه» برگزار خواهدکرد.
چراغ اول این سلسله نشست‌ها با «پروفسور احمد کامیابی مسک» خواهدبود. با حضور او و دوستدارانش. در این نشست مستندی از صادق دهقانی را هم خواهیم دید با عنوان «کامیابی مسک».
ساعت ۱۸ روز پنجشنبه ۲۷ مردادماه ۱۴۰۱ خورشیدی.
در نشست دوم «اودلاجان از دریچه زندگی»، کمی عمیق‌تر و دقیق‌تر به تجربه زیستی اهالی اصیل پامنار و تهران‌پژوهان علاقمند به اودلاجان خواهیم‌پرداخت. موضوع نشست خاطره‌ها و اسناد مرتبط با سال‌هایی است که طرح احداث خیابان پامنار مطرح می‌شود و نهایتا در سال ۱۳۳۵ به اجرا درمی‌آید.
با حضور تعدادی از قدیمی‌های محله، خواهیم کوشید تصویری از کسب‌وکار پامنار در سال‌های بیست و سی خورشیدی به دست آوریم. تصویری کاملا متفاوت از چهره امروز. تصویری که نشان از زیست محله‌ای دارد و هنوز چهره محله و خیابان به صورت پشتیبان تجارت و صنوف خرد نیامده.
اولین نشست «عصر ششم» خانه اردیبهشت اودلاجان: اودلاجان از دریچه زندگینخستین رویداد «عصر ششم» خانه اردیبهشت اودلاجان، تحت عنوان «اودلاجان از دریچه زندگی» عصر روز پنجشنبه ۲۳ تیرماه ۱۴۰۱ برگزار شد. مهمانان ویژه این نشست آقایان هارون یشایایی و علیرضا شاهرخی بودند.هارون یشایایی، با ۸۷ سال سن، از خانواده‌ای کلیمی، اندکی از تجربه زیسته خود را، به فراخور زمان نشست، باز گفت. به عنوان دریچه‌ای برای گفتمان بعدی. علیرضا شاهرخی نیز با دقت تمام برخی اتفاقات و نکات ریز زندگی در اودلاجان را برشمرد.
اودلاجان محله مهمی در تهران بود و هست. این را می‌دانیم. محله اودلاجان محله ثروتمندان و مشاهیر بزرگی بود، این را هم می‌دانیم. اودلاجان اصلی‌ترین سکونتگاه کلیمیان ایران بود. این را هم می‌دانیم. اودلاجان اولین محله تهران بود که آب لوله‌کشی شهری داشت. این را هم می‌دانیم. و . . .
اودلاجان محله مهمی در تهران بود و هست. این را می‌دانیم. محله اودلاجان محله ثروتمندان و مشاهیر بزرگی بود، این را هم می‌دانیم. اودلاجان اصلی‌ترین سکونتگاه کلیمیان ایران بود. این را هم می‌دانیم. اودلاجان اولین محله تهران بود که آب لوله‌کشی شهری داشت. این را هم می‌دانیم. و . . .
آیا این اطلاعات، با هر شاخ و برگی، برای شناخت اودلاجان کافی است؟ نه حتما. ولی متاسفانه، در تمام منابع دم دست، به ویژه منابع فضای مجازی همین چند مورد نخ‌نماشده مرتب دست به دست می‌شود. هیچ حرف تازه‌ای نیست. نه در خصوص معماری و شهرسازی محله حرف تازه‌ای هست، نه در خصوص تجربه زیسته مردم و اهالی محله. شاید به همین دلیل است که امروز در مقابله با علل افول محله و تبدیل‌شدن آن به ارزان‌ترین منطقه تهران هیچ حرف متین و مهمی نداریم. نمی‌دانیم چه می‌شود محله‌ای در جوار بزرگ‌ترین قطب تجاری کشور باشد و به این روز بیفتد.
اگر جنگ سبب شود تبار و هویتت را گم کنی، چه خواهی کرد؟
مستند داستانی زمناکو یکی از لایه‌های بسیار موثر ولی تاریک آثار جنگ ایران و عراق را برملا می‌کند. مستند تحسین‌شده جهانی با روایتی جذاب و خوش‌ساخت.
اثری از مهدی قربانپور
