مستند علف در سال ۱۹۲۴ ساخته شد. در همراهی تیم مستندساز با طایفه بامدی به‌مدت ۴۶ روز و طی بیش از ۴۰۰ کیلومتر. تیم مستندساز از سه عضو اصلی تشکیل می‌شد: مرین.سی. کوپر به عنوان کارگردان، آر.بی شودچاک به عنوان فیلم‌بردار و خانم مارگریت اچ. هریسون به عنوان محقق و تولیدکننده اثر. این گروه پس از اتمام فیلم‌برداری به اصفهان و سپس به تهران می‌روند. روزهای حوالی تاجگذاری رضاشاه. خانم هریسون مصاحبه‌ای هم با رضاشاه انجام می‌دهد که محمدرضا پهلوی خردسال در کنارش بود.
موضوع مستند «بازگشت دوباره» از فرهاد ورهرام، چنان جذابیت‌و حساسیتی داشت‌که علاوه بر دوستان مخاطبان معمول خانه‌اردیبهشت‌اودلاجان، چهره‌های فرهنگی و مدنی دیگری هم برای دیدن آن و حضور در نشست بعد از نمایش، آمده‌بودند. از جمله دکتر عباس قنبری استاددانشگاه‌و ازفرهیختگان ایل بزرگ بختیاری، دکتر شاهرخ باور مترجم کتاب «علف»، هارون یشایایی نویسنده و تهیه‌کننده سینما، ارد عطارپور مستندساز، دکتر سیروس باور معمار و استاد دانشگاه. به خاطر حضور این عزیزان، نشست گفت و شنید به صورت پنل گفتگو تنظیم شد. ساخت این مستند حدود سی سال طول کشیده.
مهران فیروزبخت کارگردان «کوپریتو» می‌گوید زاده زنجان است و در همان دوران کودکی و مدرسه هر روز از کنار کارخانه کبریت‌سازی زنجان‌که ازسال ۶۰ متروک و رها افتاده‌بود، رد می‌شد و متاثر می‌شد تا اینکه در سال ۱۳۹۰، به‌صورت اتفاقی راش‌هایی از تصاویر تلویزیونی کارخانه کبریت‌سازی به دستش می‌رسد و همین جرقه‌ای می‌شودبرای ساخت مستند کوپریتو.
دومین اثر از فرهاد ورهرام از چهار مستندی که قرار است در خانه اردیبهشت اودلاجان نمایش داده‌شود، مستند «ایستگاه» بود. فیلمی از مجموعه مستندهای «گنجینه تتیس» که مرتبط هستند با اقلیم، محیط زیست و زندگی در ساحل خزر. فرهاد ورهرام وقتی برای ساختن مستندی برای این مجموعه دعوت می‌شود، تصمیم می‌گیرد به یاد سال‌های ماضی که از ترکمن‌صحرا و آبادی‌های آن دیدارکرده‌بود، فیلمی با موضوع بندر ترکمن بسازد. می‌گوید «سال‌های پنجاه که دانشجو بودیم، چندبار به بندر ترکمن رفتم. بندری که بسیار دوستش می‌داشتم. وقتی قرار شد این مستند را بسازم یاد آن روزها افتادم و کلید کار را زدم». ورهرام از مرحوم مقدسیان یاد می‌کند که قبلا فیلم شیلات را ساخته بود. همین‌طور از یکی دو مستندساز دیگر و آثارشان درباره آن منطقه. می‌گوید «رفتم کارخانه‌های متروک آن‌جا را دیدم، که رها و عاطل و باطل افتاده‌اند.
هر‌سال ازنیمه بهمن، به‌مدت دوهفته اهالی روستای «هورامان‌تخت» کردستان مراسم سالگرد عروسی «پیر»ی را با دختر پادشاه بخارا برگزار می‌کنند. نام این پیر افسانه‌ای «شهریار» است‌که درگویش اورامی «پیرشالیار» نامیده‌می‌شود. محمد رستم‌زاده متولی «پیر شالیار»و ساکن روستای «اورامان تخت» است. پدر او احمدرستم‌زاده هفتاد‌سال داردو به‌علت کهولت سن، از ده سال پیش متولی‌گری را به پسرش محمد رستم‌زاده واگذار کرده و برگزاری مراسم با هدایت او و همکاری دیگر طوایف روستا برگزار می‌شود.
مهران فیروزبخت کارگردان «کوپریتو» می‌گوید زاده زنجان است و در همان دوران کودکی و مدرسه هر روز از کنار کارخانه کبریت‌سازی زنجان‌که ازسال ۶۰ متروک و رها افتاده‌بود، رد می‌شد و متاثر می‌شد تا اینکه در سال ۱۳۹۰، به‌صورت اتفاقی راش‌هایی از تصاویر تلویزیونی کارخانه کبریت‌سازی به دستش می‌رسد و همین جرقه‌ای می‌شودبرای ساخت مستند کوپریتو.