یکی از شاخصترین مستندهای محمدرضا مقدسیان «سرود دشت نیمور» است. داستان لایروبی نهری در نیمور و باقرآباد که به جشن و پایکوبی بعد از پایان لایروبی میرسد. مقدسیان به یک رسم و نمایش آیینی مهم ولی مهجور میپردازد به نام «بیلگردانی» که در این روستا، بعد از پایان لایروبی نهر در اسفندماه توسط اهالی برگزار میشود. گفته میشود این رسم بیش از دو هزارسال سابقه دارد.
در قسمت اول مستند چهارگانه محمدرضا مقدسیان با موضوع «آب و آبیاری در ایران» با کاریز و نحوه مبارزه ایرانیان با بیابان آشنا میشویم. با همدلی تاریخی ایرانیان در برابر مصیبتهای طبیعی که نتیجهاش صبوری و بردباری تاریخی مردم است.
داستان مردی ریشهدار که در اعتراض به انتخابشدن زنی به عضویت شورای شهر، این شورا را تحریم میکند و در جلسات آن شرکت نمیکند. داستانی غمانگیز ولی واقعی. متاسفانه.
دردورههای از تاریخ ممکن است ویژگیهایی وجود داشتهباشد که قابل تکرار نیستند. در سالهای آخر چهل و اوایل پنجاه خورشیدی، در بسیاری از وجوه فرهنگی و مدنی کشور چهرهها و رویدادهایی هست که زمینهساز بسیاری از ماجراها در سالهای آتی شدند. در شعر و هنر، از جمله این چهرهها در آن سالها، محمدرضا اصلانی است. فیلمساز، شاعر و نظریهپرداز است. با تنیچند از همفکرانش «شعر دیگر» را به پرچمی در نوگرایی تبدیل کرد و در کنار شعر و شاعری هم فیلم ساخت هم فیلمساز تربیت کرد. هنوز که هنوز است فیلم «شطرنج باد» یکی از قلههای سینمای ایران به شمار میرود.