خاطرات سیدمحمدعلی دولت‌آبادی
«سابقا گویا اشاره شده‌باشد که مامورین دولت در مقطعی‌که سمنان بودند، یک عده را به طرف اشرار فرستادند و آن‌ها شکست خورده مراجعت کردند. یعنی عده قلیلی از آن‌ها باقی مانده مغلوبا مراجعت کرده، بقیه کشته‌شدند یا به دست محمدعلی میرزا گرفتار و اسیر گردیدند و این واقعه به واسطه حرکات جاهلانه روسای اردو بود والا نباید بدون رعایت عده اقدام به چنین کاری می‌نمودند.
جمع‌آوری اردو که قریب هزار نفر بودند، اواخر ماه ذیحجه ۱۳۲۹ انجام شد و از مرکز حکم شد که آن‌ها به طرف شاهرود حرکت کنند. در عشر اول محرم ۱۳۳۰ در دامغان با اشرار مصادف شده اشرار را شکست داده، آن‌ها را از دامغان خارج کردند. اردوی دولتی از دامغان به‌طرف شاهرود روانه گردید. در ده‌ملا نیز با آن‌ها مقابله شده در این‌جا هم شکست داده جمعی از تراکمه را اسیر کردند و تعداد زیادی نیز تسلیم شدند. دیگر جنگ عمده نشده، اشرر شاهرود را تخلیه نموده فرار کردند و اردوی دولتی وارد شاهرود شد ولی چیزی که موجب تاسف و ملالت است، حکایت بی‌رحمی مجاهدان است که در شاهرود بعد از فتح مرتکب شدند که جماعتی از اشرار را در شاهرود با سفاکی کشته و برخی را در بیابان رها نموده چون شکار آن‌ها را گلوله‌باران کردند. یا با کارد و خنجر بدنشان را سوراخ‌سوراخ کردند.»