شنیده می‌شود، امسال یزد و اطراف آن دیر از خواب زمستانی بیدار شده و شکوفه‌بارانش دیدنی است.
احتمالا باید عطر بهار نارنج و گلباران درختان انار را داشته‌باشیم. و هوای مطبوع بهاری را.
سفری متنوع و مفرح را برای سه روز و دوشب طراحی کرده‌ایم. مقصد شهر تفت است شهرهای مسیر رفت و برگشت را سیر می‌کنیم، لذت می‌بریم و خاطره می‌سازیم.
صبحانه را در کاشان می‌خوریم و پس از گشتی در دو سه اثر و فضای تاریخی، برای ناهار به زواره می‌رویم که معروف است به «مینیاتور شهرهای تاریخی ایران».
بازار و چارصفه‌ها و مسجد جامع را می‌بینیم و دم‌دمای غروب راهمان را ادامه می‌دهیم تا تفت.
دو شب در تفت می‌مانیم که از شهرهای خوش آب‌وهوای استان یزد است و سری به یزد هم خواهیم زد. آثار تاریخی و طبیعی را می‌بینیم و صبح روز سوم راهمان را می‌کشیم به نایین که معرف همه است. گشت و سیاحتی می‌کنیم و ناهار را نوش جان می‌کنیم و می‌رویم اردستان که قصه‌های خود را دارد.
بعد از ظهر را در اردستان می‌گردیم و به سمت تهران حرکت می‌کنیم. ولی در میانه راه، پس از غروب، توقفی در قم داریم و خرید و سوغاتی و البته چای و قهوه…
حدود ساعت ده و نیم تا یازده شب روز سوم می‌رسیم به ترمینال غرب تهران.
بوشهر را باید با دل سیر دید و تجربه کرد. این شهر زیبای بندی، تا دلتان بخواهد جاذبه تاریخی و طبیعی دارد. در داخل شهر، عمارت‌های تاریخی حاج‌رئیس، دهدشتی، نلک، تنگستان، امیریه، گلشن، ایررانی، مهربان، سبزآباد و چند عمارت دیگر هستند. مدرسه سعادت، کلیسای ارامنه، بازار قدیم، موزه تجارت دریایی، موزه دریانوردی، موزه مردمشناسی و چند جاذبه دیگر. در همین محدوده شهر، ساحل نقره‌ای بندر، اسکله جفره، ساحل ریشهر و البته ساحل لیان را داریم. با چند کیلومتر رانندگی می‌توانیم جزیره شیف را ببنیم با مردمان خاص و نازنین. میگو شیف در تمام منطقه معروف است. کمی از شهر خارج شویم، در فاصله حدود سی کیلومتری شهر بندر و ساحل زیبای دلوار را داریم و موزه رئیس‌علی دلواری را. بالای موزه اگر راه را گم نکنیم تراشه‌های اقیانوسی بسیار ناب و زیبا هست که از نظر تاریخی هم ارزش‌های خاص دارند. یادگار سنگربندی دلیران تنگستان در برابر نیروهای انگلسی. اگر بتوانیم گشت بیرون شهر را کمی وسعت دهیم، منطقه دالکی را داریم و آبراه ۲۶ کیلومتری سربند را که نهایتا به آب‌پخش می‌رسد. نخلستان و نخلستان و نخلستان. چه باید بکنیم با این همه جاذبه.
در هوای بایزید و ابوالحسن خرقانی!
سفر سه روز و دوشب شاهرود، بسطام و خرقان، و در کنارش «آبشار تنگ داستان» و «جنگل ابر»، می‌تواند خاطره‌انگیز باشد. هرچند روستاهای زیبا و یگانه‌ای هم در آن پهنه وجود دارد، مثل روستای قلعه‌بالا، که ممکن است در این زمان اندک امکان دیدن آن‌ها نباشد. تا حکومت فتحعلی‌شاه قاجار محور تهران خراسان از بسطام می‌گذشت و شاهرود آوازه آن‌چنان نداشت. به هر دلیلی، به خواست شاه قاجار مسیر از بسطام به روستای شاهرود تغییر می‌کند. امروز هم شاهرود و هم بسطام جاذبه‌های بسیاری برای توریسم فرهنگی دارند. در خود شاهرود، بازار، مسجد شیخ علی‌اکبر، انبارنمک، موزه شاهرود، موزه آب و چند عمارت و تکیه دیگر جذابیت بازدید دارند. در بسطام علاوه بر خود مجموعه بایزید بسطامی، ابتیه و محورهای مهمی وجود دارند و با فاصله اندکی که این شهر با خرقان، موجن و جنگل ابر دارد، می‌توان سفر را با لذت دیدنِ جنگل ابر و آبشار تنگ داستان از یک سو و مقبره شیخ ابوالحسن خرقانی از سوی دیگر، دلنشین‌تر کرد. طبیعتا، هریک از این فضاها و مکان‌ها، محدودیت‌های زمانی و اداری خاص برای بازدید دارند که امیدواریم با کمک دوستان‌مان در شهر و در میراث فرهنگی، این محدودیت‌ها به حداقل برسد و برنامه بصورت دقیق‌تر اجرا شود.
تبریز، با شواهد بسیار معتبر، شهری تاریخی و باستانی است. چندبار هم دچار آتش و جنگ و غارت شده‌است. اما همیشه سرپا بوده و در بزنگاه‌های تاریخی در سرنوشت کشور موثر بوده‌است.
شاید نقش بزرگ این شهر در انقلاب مشروطیت را بتوان از آخرین نقش‌های این شهر در سرنوشت ایران را نام برد. به همین خاطر بسیاری از کوچه‌ها و خیابان‌های شهر عطر تاریخ دارند. بسیاری از این عطر و نقش‌ها قدمتی چندصد ساله دارند.
حیف که «رَبع رشیدی» تبریز دوام نیاورد تا شاهد نخستین شهر تخصصی و علمی ایران باشیم. و چندین حیف و افسوس دیگر. با این حال، اگر فقط بازار تبریز و آثار بزرگ مدنی از کلیسا و مسجد گرفته تا سرا و تیمچه‌های تاریخی آن را بگردیم برای درک تاریخ معاصر ایران کافی باشد. موزه‌ها و خانه‌های تاریخی این شهر از یک سو، ساخته‌های آلمان‌ها، مثل هنرستان فنی و ساعت از سوی دیگر، سفره رنگینی است از شکوه یک شهر. بگذریم که فرهنگ غذایی تبریز هم جاذبه مهمی است. فرصتی برای دیدن بخش‌هایی از زیبایی‌های تبریز به دست آمده، باهم تجربه می‌کنیم.
