حال، این پرسش مطرح است که برای یک محله، شیوه توزیع سنتی در قالب دکان و مغازه‌های کوچک و متوسط مناسب است یا شیوه توزیع مدرن در قالب فروشگاه‌بزرگ و هایپر و امثال آن‌ها. طبعا، با طرح این پرسش، ممکن است دچار دور باطل تعریف‌های متفاوت از محله‌و شهر شویم و از موضوع دور بیفتیم. به همین خاطر، به صورت مصداقی برخورد می‌کنیم. در این‌جا محله از نظر ما اودلاجان است. شهرک اکباتان یا نارمک نیست.
در علم اقتصاد، بحثی است درباره شیوه توزیع کالا. به‌ویژه در حوزه کالاهای مصرفی روزانه و خانگی. گفته می‌شود دو روش عمده توزیع کالا وجود دارد: مدرن و سنتی. آن‌چه که برای ماها آشناتر است، به خصوص برای اهالی شهرهای کوچک، شیوه توزیع سنتی است. به بقالی سر کوچه می‌رویم و سلام و علیکی با فروشنده می‌کنیم و یکی دو قلم جنس هم می‌خریم، به‌شوخی یا جدی، چانه هم می‌زنیم. معمولا اگر مدت اقامت و زندگی ما در آن محل زیاد باشد، همین فروشنده یا بقال، تبدیل به جعبه اخبار ما هم می‌شود.