محله‌های جدید: باز هم، امنیت
یکی از مهم‌ترین پایه‌های امنیت درون‌زا در محله‌های تاریخی ما، نحوه ارتباط آدم‌های محله باهم بود. این نوع ارتباط را باید شناخت و نقاط منفی و مثبت آن‌را تحلیل و راه‌حلی برای امروز پیشنهاد کرد. دو ویژگی مهم در محله‌های تاریخی ما موجد امنیت بودند. نخست، شاخت اهالی از همدیگر و اشنایی تقریبا کامل ساکنان باهم؛ دوم، ترکیب طبقاتی اهالی یک محله. به عبارتی دیگر، در یک محله تاریخی تمام اقشار و طبقات اجتماعی را می‌شد دید. از بازرگان و صنعتگر تا میراب و رعیت. معمولا رسم بر این بود که توان‌های این اقشار در محله همدیگر را تکمیل می‌کرد. به این خاطر، از این‌که در یک محله فقیر بی‌خانمان وجود داشته‌باشد سبب وهن اهالی بود و حتما راهی برای خانه‌دار شدن طرف پیدا می‌شد. در این بستر طبقاتی است که شاهد ازدواج دختر اوستاکار با شاگرد مغازه هستیم و تلاش همسایه‌ها برای پیداکردن همسر برای جوان‌های همسایه و غیره.
از این‌ها بالاتر، هم‌گنی و هم‌کاری اهالی برای نگه‌داشت دارایی‌های محله است.
