محله پامنار تهران یکی از محله‌های قدیمی این شهر است که روایت‌های تاریخی زیادی را در دل خود دارد. قدمت تاریخی پامنار را که ورق می‌زنیم از دوره شاه طهماسب با کاخ گلستان حرف برای گفتن دارد. البته «خیابان» پامنار در سال ۱۳۳۵ کشیده شده. قبلا در دوره قاجار این محور «دروازه شمیران» نام داشت و ته شهر به شمار می‌آمد. شخصیت‌های بزرگی در این محله زندگی کرده‌اند که هرکدامشان نقش و تأثیر مثبتی در شکل‌گیری هویت تهران داشته‌اند.

از امین‌حضور که خیابان ناصری را شکل داد تا علی‌خان نظام‌الدوله معیرالممالک که عمارت شمس‌العماره را بنا نهاد. این محله از بعد مذهبی نیز در جایگاه ویژه‌ای قرار دارد و مسجد پامنار یکی از زیباترین یادگارهای مذهبی تاریخی در این محله است. در گذشته کلیمیان و زرتشتیان تهران در پامنار زندگی می‌کردند، اما به مرور زمان کلیمیان به خارج از ایران یا سایر نقاط کشور مهاجرت کردند و زرتشتیان هم در تهران جدید پراکنده شدند.

همزیستی مسالمت‌آمیز مسلمانان با اقلیت‌های مذهبی در این محله هم حسابی زبانزد بود. از میان عبادت‌گاه‌های مسلمانان در این محله می‌توان به مسجد میرزا صالح یا مسجد پامنار اشاره کرد. این مسجد بیشتر به خاطر مناره قدیمی و زیبایش مشهور است.

مسجد و مدرسه میرزاصالح که بعدها به مسجد پامنار شهرت یافت یادگاری از قرن سیزدهم و در محله پامنار تهران واقع شده‌است. از لحاظ موقعیت جغرافیایی این مکان در نزدیکی مراکزی مانند مسجد ارک و مجتمع تجاری امین‌حضور و ایستگاه اتوبوس چهارراه سیروس و کاخ گلستان قرار گرفته‌است.

پامنار در محدوده شهرداری منطقه ۱۲تهران قرار گرفته و بخشــی از محله تاریخی اودلاجان (یکی از پنج محله اصلی تهران قدیم) به شمار می‌آید. امروزه پامنار به بورس فروش فنس و ایرانیت و طلق تبدیل شده و بیشتر خانه‌های قدیمی با معماری اصیل در این محله در دست تخریب است.