خیلی خوب است که اهالی محله خود را جزئی از خانه اردیبهشت اودلاجان بدانند. یکی از نمونه‌های این هم‌پیوندی را در روزهای اخیر شاهد بودیم. هم‌محله‌ای ما، آقای علیرضا شاهرخی‌نژاد، نزدیک به بیست عنوان کتاب برای ما فرستاد که عموما در حوزه دین و دینداری بودند. در میان‌شان، البته زندگینامه کامل همسر امام خمینی در دو جلد با عنوان «یک قرن زندگی پرماجرا». می‌دانیم که این بانوی بزرگوار فرزند پامنار بود.
در پشت جلد دوم این مجموعه آمده: «این کتاب سالشمار زندگی مولودی است که در محله پامنار تهران زاده‌شد و پانزده سال در رفاهی افسانه‌ای زیست و پس از ازدواج بی‌آنکه مناره‌ای شود که در هر سحر و ظهر و شام از آن صدایی می‌شنویم، نرم و بی‌صدا زندگی خصوصی یکی از قهرمانان نامی این قرن را نورانی و همانند ترنم باران یا صدای بال نسیم، باغ و باغ‌هایی را بارور ساخت»
در میان کتاب‌های اهدایی آقای شاهرخی‌نژاد، تعدادی از آثار علی ثقفیان هم دیده می‌شود. این هم‌محله‌ای عزیز در همه کتاب‌های اهدایی، در یکی از صفحات اول، نوشته: «تقدیم به خانه اردیبهشت اودلاجان- علیرضا شاهرخی‌نژاد». تعدادی از این کتابها، ظاهرا هدیه آقای علی ثقفی به او بوده. نشان به آن نشان که دوسه جلد از آن‌ها تقدیم‌نامه نوسنده را دارند که به خط خود نویسنده گرانقدر است.