یکی از نیکان روزگار است، داوود موسایی. بنیانگذار و مدیر «انتشارات فرهنگ معاصر». بیش از چهار دهه است که در کار نشر کتاب در این سرزمین است. همین‌که انسان شریفی، با شرایطی که همه می‌دانیم، این همه سال در نشر کتاب دوام بیاورد، به‌خودی‌خود مهم است و قابل ستایش. اما داوود موسایی ویژگی خاصی هم دارد که او را از دیگران متمایز می‌کند: دقیق است و برنامه‌ریز. خیلی از ناشران عزیز ما حوصله کار درازمدت ندارند. حوصله تشکیل و راه‌اندازی هیئت تحریریه واقعی که بر انتخاب و نشر کتاب یعنی بر خود همان ناشری که در استخدامش هستند، نظارت کند، ندارند.
به جرات می‌توان گفت کارنامه نشر ایران، با تمام بالا و پایین‌هایش، کارنامه قابل قبول و خوبی است و ناشران بسیار محترم و بسیار با شخصیت در دل خود دارد. از عبدالرحیم جعفری و دکتر احمدی تا دیگران. داوود موسایی هم راه بزرگان را در پیش گرفته. نوع انتخاب کتاب‌ها و دقت در صفحه‌آرایی و چاپ آن‌ها نشان از وسواس بالایی دارد که ستودنی است.
او از دوستان کتابخانه «اردیبهشت اودلاجان» است و چندین کتاب ارزنده و ناب از انتشارات خود را به آن هدیه کرده. از جمله، سه‌جلدی «دائره‌المعارف هنر» اثر روئین پاکباز، رمان‌های کلاسیک «دزیره»، «آبلوموف»، «عشق اول»، «تپلی» و چند کتاب دیگر. البته «دائی‌جان ناپلئون» هم در میانشان است.
از داوود موسایی سپاسگزاریم و برایش بهترین آرزوها را در انتشار بهترین کتاب‌ها داریم.