در انتهای یک بن‌بست تنگ و کوچک، در کوچه آقاموسی، خانه‌ای هست که امروز «خانه اردیبهشت اودلاجان» نام دارد. این خانه تازه مرمت‌شده، حیاطی دارد و تالارهایی در دو وجه آن و البته حمام و خزینه‌ای که به شهادت آهک‌بری‌های دیوارهایش، قدمتی بیش از قاجاری دارد و یادگار دوران زندیه است. نقش‌ونگارهای این آهک‌بری‌ها هم چندان شبیهِ نقوش اسلیمی و ختایی نیست. شباهت زیادی به نقوش منبر و محراب کنیسه‌ها دارند.
بر اساسِ اطلاعات عبالغفار، که نخستین نقشه تهران را با نام «نقشه دارالخلافه تهران» تهیه کرده، در دوره ناصری، این خانه متعلق به میرزامحمد ناظر بوده. بنابه اطلاعات سفرنامه‌ها و تذکره‌ها، «ناظر» به کسی می‌گفتند که حساب دخل و خرج دربار را داشته. بنابراین، میرزامحمد آدم مهمی در آن دوره بوده. به همین خاطر هم هست که نام او در آن نقشه بر روی این خانه نوشته‌شده.
باید یادآور شد که خانه فعلی، تکه‌ای از خانه بزرگ میرزا محمد ناظر بوده. در طی زمان جهار قسمت از خانه از آن جدا شده. خانه فعلی، در حقیقت، اندرونی آن خانه بزرگ بود. به همین دلیل است که حمام و خزینه عمارت در این قسمت قرار دارد.
خانه اردیبهشت اودلاجان، در حال حاضر در اختیار «موسسه فرهنگی‌هنری اردیبهشت عودلاجان» است که فعالیت‌های گسترده فرهنگی و مدنی دارد. از جمله برگزاری «جشنواره فیلم زمین». در این خانه، شب‌های فیلم برقرار است و در برنامه‌های آن برقراری شب‌های موسیقی و معماری نیز گنجانده شده.
قابل بازدید
|
نام
|
خانه اردیبهشت اودلاجان |
| قدمت | زندیه |
| ویژگی خاص | یادگار دوران زندیه |
سلام و اوقاتتان به خیر و شادی باشه ان شاءالله
من چون متولد اردیبهشت هستم و به تاریخ و بناهای تاریخی علاقه دارم برام خیلی جالب بود که یکی از قدیمی ترین خانه های تهران به نام اردیبهشت می باشد ممنونم از شما
با درود فراوان
من هم زاده “فروردین ماه گُلها دنیا دارد تماشا اردیبهشت از سبزه زیبا می گردد صحرا ” اردیبهشت هستم. زنده یاد مادرم می گُفت “تو ماه گُل مُحمدی دنیا آمده ای” یادش برایم زنده باد.
چگونه می توانم از برنامه ها، رویدادها و آیین های خانه اردیبهشت عودلاجان آگاه شوم؟
ناصر اقتصادی
خانه زَرد (خیابان) ونسان ون گوگ