سلام

حرف سر شعار «شهر خانه ماست» زیاد است. اما می‌شود از یک منفذ کوچک ولی مهم، رابطه خودمان با شهر را تعریف کنیم و بدانیم شهر مال کیست؟ حتی، اصلا صاحب دارد؟ طبیعی است وقتی صحبت‌از این می‌شودکه شهر مال کیست، اصلاو ابداصحبت مالکیت در میان نیست. شهر از نظر مالکیت مال هیچ‌کس نیست، مال همه است. اما این حرف هم خیلی کلی و بی‌معنا است! یعنی چه «شهر مال همه است»؟ این یک تناقض است که شهر مال هیچ کس نیست ولی مال همه است. چرا چنین می‌شود؟ جواب روشن است: شهر یک کلیت واحد و مستقل از تک‌تک افراد است. درست مثل اندام انسان که یک هویت‌و کلیت مستقل‌از تک‌تک اعضای ما است. از مجموع اعضای بدن ما تشکیل شده ولی هیچ‌یک از آن‌ها نیست. نمی‌توانیم بگوییم بدن انسان یعنی دست، یعنی قلب، یعنی اسکلت. در عین حال که همه این‌ها هست! شهر نیز چنین است. تشکیل شده از انسان‌ها و مکان‌ها در بستری از طبیعت. ولی این مجتمع یا این «جمع» هویتی یگانه و مستقل از انسان‌ها و مکان‌ها دارد. برای همین است که اگر رابطه شهروندان یک شهر با کلیت آن درست تعریف نشود و جایگاه به‌هم تنیده آن‌ها باهم درست شناخته نشود، مواجه با امری هستیم که در عرف جامعه‌شناسیِ شهری «بیگانگی» نام دارد.. مردم با شهری که در آن زندگی می‌کنند، بیگانه هستند. تعلق خاطری به آن ندارند. نتیجه؟ هر وقت که یک مشکلی اجتماعی یا معیشتی داشته‌باشند عقده‌شان را سر شهر خالی می‌کنند.