مستند کیارستمی و عصای گم شده

چهل‌ودومین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان

عباس کیارستمی، قطعا و حتما، چهره تکرارناپذیر سینمای ایران است. حتی با افتخار می‌شود از بزرگان ناب و یگانه سینمای جهان است. یکی از مهم‌ترین پایه‌ها و اسباب این بزرگی، مبانی نظری سینمای اوست. او نظریه داشت. تکنیسین نبود. برای او موضوع بیش از دوربین و امکانات اهمیت داشت.
اما داشتن نظریه هم به تنهایی کافی نبود تا او را به قله انسانی سینما برساند. او عاشق زندگی بود. او آدم‌ها را دوست می‌داشت. عشق به زندگی، عشق به زیبایی و ایمان به رستگاری و آینده درخشان انسان بود که آثار او را این‌چنین موثر و ماندگار کرده. به خاطر همین عشق به زندگی و زیبایی است که نه تنها یک فیلم‌ساز بلکه یک کنشگر فعال مدنی است. کارگاه‌های متعدد در نقاط مختلف دنیا برگزار کرد و گزاره گستردگی و وسعت هنر را در برابر گزاره خفت و قلت سیاست تجربه کرد.
کسانی که کیارستمی را دوست دارند، و کسانی که می‌خواهند او را بیشتر بشناسند، حتما مستند «عباس کیارستمی و عصای گمشده» را ببینند. فرصت بسیار خوبی است برای غوطه‌خوردن در دنیای زیبای فکر و منش این فیلم‌ساز بزرگ.