فیلم سینمایی پسران دریا

سی‌وهفتمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان

اکران اول فیلم «پسران دریا» را ۸ تیر ماه در کوچکترین سینمای عالم دیدیم. در خانه اردیبهشت اودلاجان. علاقمندانِ تماشای این فیلم نازنین بسیار بیش از ظرفیت سالن بود. به این خاطر، نمایش دوم آن را روز دوشنبه ۱۳ تیرماه خواهیم داشت. ساعت شش بعد از ظهر. با همان رسم و رسوم همیشگیِ شب‌های فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان.

فیلم از دو قسمت تشکیل شده. در قسمت اول برشی از زندگی یک نوجوان شمالی را می‌بینیم که به‌خوبی می‌تواند گلیم خودش را از آب بکشد و در قسمت دوم هم یک نوجوان جنوبی را داریم که علاوه بر این‌که زندگی‌اش را در غیاب پدر زندانی و مادر فوت‌کرده‌اش اداره می‌کند، حتی به خواستگاری بانویی زیبا برای پدر زندانی‌اش می‌رود. که یکی از زیباترین صحنه‌های فیلم است. طبعا، در معرفی فیلمی که هنوز در اکران است نباید قصه را لو داد و باید توصیه کرد به همه که این فیلم را ببینند. فیلم شاداب و شورانگیزی است. از پوشش‌های بندری خیلی زیبا و متین بر تن «مونا فرجاد» تا شادابی خود آدم‌ها. در این فیلم، اکثریت با «خوبان» است. از بس در فیلم‌های اخیر «خائن» و «نامرد» و «خاله‌زنک» دیده‌ایم که وقتی «پسران دریا» را با این همه «آدم» می‌بینیم به آینده امیدوار می‌شویم. قصه این دو نوجوان از دو اقلیم فرهنگی کشور، از جهات دیگری هم بسیار زیبا است. نوجوانانی که بر خلاف همتایان خود در فیلم‌هایی که قبلا دیده‌ایم، آنقدرها هم مطلوم نیستند که حتی نتوانند حق خود را بیان کنند، چه برسد به این‌که حق‌شان را بگیرند. فیلم آیینه نوجوانان امروز ایران است، نوجوانان سال‌های هشتاد و نود که برای گرفتن حق خود پافشاری می‌کنند. فیلم را دو کارگردان خوب کشور ما کارگردانی کرده‌اند: افشین هاشمی و حسین قاسمی‌ جامی. مجموع این دو قسمت ۹۰ دقیقه است ولی حداقل نود روز در ذهن آدم می‌ماند. درست است که فیلم در جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان عنوان «بهترین فیلم»را کسب کرد، ولی بزرگسالان هم آن را تایید می‌کنند. مونا فرجاد، بازیگر این فیلم، می‌گوید «پسران دریا» سعی در تغییر دیدگاه مردم نسبت به دیار جنوب، و بویژه جزیره کیش و کلیشه لوکس‌بودن آن دارد. این فیلم در دو اپیزود و در شمال و جنوب کشور فیلم‌برداری شده و چالش جدید و جالبی برای من بود که با کمک افراد محلی خیلی زود به نوع گویش و نحوه راه‌رفتن و حرکات زنان آن منطقه مسلط شدم. این فیلم در شرایط شیوع کرونا ساخته شده. خوبی این کار این بود که گریم نداشتیم. ایفای نقش یک شخصیت بومی با زبان و لهجه‌ای دیگر برای من جذاب بود. برای یادگیری لهجه مینابی، مدتی میهمان یکی از محلی‌ها بودم.