سی‌و‌یکُمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان

روزها و ماه‌های اول شیوع کرونا، روزهای بهت و حیرت بود و مرگ و غصه. شهرهای غرق در سکوت، نوروز خاموش و مردمی حیران. هر روز تصاویری از پرستاران و بیمارستان‌ها در شبکه‌های اجتماعی و تلویزیون پخش می‌شد و چشمه‌های تازه‌ای از زندگی اجتماعی رخ می‌نمود. هرچه کرونا شایع‌تر می‌شد، عادت مردم به دلسردی و استرس بیشتر می‌شد. روزهای سخت و زشتی بود. از آن روزها که شاید در هر قرن یک بار اتفاق می‌افتد. و ما در تاریخ‌مان داریم سال‌هایی چنین منحوس. مثل «سال وبا» و «سال تیفوس».
امروز که هنوز هم در چنبره این بختک بزرگ گرفتاریم، برگشتن به آن روزها و مرور آن چهره‌ها و حالت‌ها می‌تواند به ماندگاری تصویری این بخش از تاریخ اجتماعی و مدنی ما کمک کند. با دیدن تصاویری از آن روزها، این رویدا وحشتناک را تبدیل به خاطره می‌کنیم تا از گزندگی و آزارندگی آن کم کنیم. بسپاریم به خاطره تاریخ تا اگر این سویه جدید هم رخت از جامعه بر بندد، از کرونا و روزهای کرونا فقط به عنوان «خاطره تاریخی» یاد کنیم نه حافظه آزاردهند. مستند «ABCD» چنین هدفی دارد. روایتی متفاوت از تاثیرات اجتماعی پاندمی کرونا بر زندگی مردم به ویژه در روزهای ابتدایی شیوع این بیماری در کشور در روزهای پایانی سال ۱۳۹۸ و ابتدایی ۱۳۹۹ که کشور درگیر بیماری کرونا بود و ایام نوروز تمامی شهرها به حالت تعطیل درآمد، خان‌جهانی و تیمش به سراغ شهر خالی از سکنه‌ای رفتند که برخلاف سنوات گذشته رنگ و بوی دیگری را در ایام نوروز به خود گرفته است. نمایش صحنه‌هایی خلوت از مکان‌هایی که همیشه عادت کرده‌ایم آن‌ها را شلوغ و پر سر و صدا ببینیم، بخش ویژه‌ای از این مستند است.

برای برگزاری مطلوب برنامه، هم‌نوا با شیوه‌نامه‌های بهداشتی، تعداد محدودی امکان حضور و تماشای فیلم را دارند.