در میان زنان و مردانِ سوزندوز، جمله زیبایی رواج دارد. می‌گویند «ما با همین نخ و سوزن قصه‌های خودمان را، قصه‌های ایل و تبارمان را بر پارچه می‌دوزیم». به همین دلیل، سوزندوزی بلوچ با سوزندوزی ترکمن متفاوت است و آن هم با کرمانی. در همان منطقه سیستان و بلوچستان هم بلوچی‌دوزی داریم و خامه‌دوزی. در پهنه بزرگ ایران به زرتشتی‌دوزی، رشتی‌دوزی، ممقان‌دوزی و چندین شاخه دیگر هم می‌رسیم. چرا؟ چون این هنر، در حقیقت، رسانه‌ای است برای تعریف قصه اقوام. هریک قصه خود را روایت می‌کند. ما در رویداد دو روزه «قصه‌دوزیِ سوزن و نخ» روایت‌های سه پهنه ارجمند سوزندوزی کشورمان را در قالب انواع تولیدات قابل مصرف شنوا خواهیم‌بود. قصه‌های سیستان و بلوچستان، ترکمن و کرمان.