نود‌ونهمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان

جنگ فقط در انداختن بمب و شلیک گلوله باز سوی طرفین نیست. هزاران قصه و غصه دارد. مستند «مرثیه گمشده» یکی از این قصه‌های پرغصه را تعریف می‌کند. وقتی لهستانی‌ها مجبور شدند خانه و دیار خود را در جنگ دوم جهانی ترک کنند و به کشورهای دیگر کوچ کنند، تعدادی نیز آمدند به ایران. می‌گویند حدود ۳۰۰ هزار نفر. متاسفانه بسیاری از این انسان‌های شریف دچار بیماری و سرما و مصیبت شدند و از بین رفتند. امروز گورستان کاتولیک در دروازه دولاب تهران یادآور بخشی از این مصیبت است. از سوی دیگر فلان پزشک لهستانی در همدان یا ده‌ها خانواده ایرانی- لهستانی هم یادگار همان کوچ است. خسرو سینایی این قصه پرغصه را به زیبایی به تصویر کشیده و آن واقعه را در سینه تاریخ به ثبت رسانده. او با ساخت این مستند بلند، جایزه صلیب لیاقت را از لهستان دریافت کرد. این مستند ما را با یکی از گوشه‌های تاریخ گذشته نزدیک ایران آشنا می‌کند. دیدن دارد.

مرثیه گمشده عنوان فیلمی ۹۵ دقیقه‌ای مستندی ساخته خسرو سینایی محصول سال ۱۳۶۲ ایران است. این فیلم دربارهٔ مهاجرت لهستانی‌ها به ایران در طی سال‌های جنگ جهانی دوم در سال‌های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ است؛ که ساخت آن به دلیل مشکلات، ۱۳ سال طول کشیده‌است. بنا بر برخی اسناد، تعداد مهاجران حدود ۳۰۰ هزار نفر بوده‌است.

سینایی برای ساخت این فیلم، عکس‌های باقی‌مانده از جنگ جهانی دوم را به‌کار برده و همچنین با افرادی که آن دوره را به یاد دارند، گفتگو کرده‌است.

وی بخاطر این فیلم، نشان افتخار «صلیب لیاقت» از رئیس‌جمهور وقت لهستان دریافت کرده‌است.

تاریخ اکران: ۱۳-۱۰-۱۴۰۲ ساعت ۱۷
مکان: خانه اردیبهشت اودلاجان

مرثیه گمشده