QeseAb

هفتادمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان

۱۷ سال طول کشید تا تهران صاحب شبکه لوله‌کشی آب شود! ده‌سال صرف طرح و پیشنهاد و چانه‌زنی و ۷ سال هم طول اجرا. بالاخره سال ۱۳۳۴ تهران صاحب شبکه آب شد. آن موقع تهران ۳۶ کیلومترمربع مساحت داشت و یک میلیون و ۴۰۰ هزارنفر جمعیت! آن موقع در هر روز برای هر نفر ۲۵۰ لیتر آب می‌رسید! در هر ثانیه ۳۴۰۰ لیتر آب وارد لوله‌های آب تهران می‌شد!

در سال ۱۳۸۵، ورودی آب به لوله‌های آب تهران، ۱۲۴۰۰ لیتر در ثانیه از حوضه کرج، ۹۰۰۰ لیتر در ثانیه از جاجرود و لتیان، ۱۵۰۰۰ لیتر بر ثانیه از سد لار (که در قلمرو استان مازندران است)، و مقادیری از سد ماملو و سد طالقان و صدها چاه آب.

از ۱۳۳۴ تا ۱۳۸۵ جمعیت تهران تقریبا نه برابر شده. ورودی آب به لوله‌های آب تهران تقریبا هشت برابر! قصه عجیبی است. از یک سو گفته می‌شود سلیقه و رفتار مردم در مصرف اب عوض شده و اصراف می‌شود، از سوی دیگر آمار ورود و مصرف آب چندان تطابقی با این حرف ندارد.

«قصه آب تهران» می‌کوشد سرشت و سرنوشت  آب تهران را از نخستین روزها و سال‌هایی که حکومت به فکر آب آشامیدنی مردم افتاد تا همین ده سال پیش به مخاطب ارائه کند. داستان مفرحی نیست ولی بخشی از واقعیت زندگی ما است.

تاریخ اکران: ۱۰-۰۳-۱۴۰۲ ساعت ۱۷
مکان: خانه اردیبهشت اودلاجان