بیست و چهارمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان

اگر شعر و ادب پارسی را مبنا قرار دهیم، باید گفت «یادباد آن روزگاران!»
روزگارانی که همه‌جا سخن از عشق بود. سخنی شیرین و نامکرر.
«یک قصه بیش نیست غم عشق، وین عجب/ کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است!»
امروز، اما، زمانه بازی دیگری دارد، به هرکجا می‌نگریم، سخن از آب و بی‌آبی است. و عجب آن‌که این سخن را از هرکه می‌‌شنویم نامکرر است. مشکل آب چنان وسیع و گسترده است که هزاران وجه و چهره دارد. اگر کمی با انصاف باشیم، باید بپذیریم امروز مساله آب مساله حیات و ممات ما است. لازم است همه ما به آن فکر کنیم. لازم است آب دغدغه همه ما باشد. مساله سرنوشت کشور و مردم است.
بیست و چهارمین شبِ فیلم «خانه اردیبهشت اودلاجان» اختصاص به نمایش فیلم «بی.آب.ان» دارد. از سید مصطفی موسوی تبار که نگاهی گزنده و عمیق به این موضوع دارد.

برای برگزاری مطلوب برنامه، هم‌نوا با شیوه‌نامه‌های بهداشتی، تعداد محدودی امکان حضور و تماشای فیلم را دارند.

بی آبان, مستند بی آبان, موسسه فرهنگی هنری اردیبهشت عودلاجان

گزارش مستند بی آبان

آب وبی‌آبی دستمایه فیلم مصطفی موسوی‌تبار بود که با نام «بیابان» (بی‌آب‌ان) در بیست‌وجهارمین شبِ فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان به نمایش درآمد. به‌گفته کارگردان، وقتی ساخت مستند را کلید زد، دنبال سوژه دیگری بود. زندگی بومیان حاشیه شمالی خلیج فارس و معاش آنان وصید مروارید موضوع مورد علاقه‌اش بود ولی، چرخ روزگار مسیر را برای او عوض کرد و آب و بی‌آبی شد سوژه اصلی مستند. مستندی که در ابتدا با نقل نظر و فعالیت یک روحانی جوان پیش می‌رود.