داستان پیرمردی که در نخستین دوره شوراها به همراه یک زن و یک مرد انتخاب می‌شود و علی‌رغم این‌که رای آن زن که مسئول درمانگاه روستا است بیشتر از دو مرد از جمله این پیرمرد بود، ولی پیرمرد را به عنوان رئیس شورا معرفی و قبول می‌کنند، اما مرد حاضر نیست درجلسات شورا شرکت کند چون یک زن در آن‌جا حضور دارد. به عقیده او زن لیاقت مدیریت و عضویت در چنین منصبی را ندارد. طبعا حواشی و اپیزودهای مستند حاوی نکته‌ها و ظرافت‌هایی است‌که هریک می‌تواند موضوع بحثی جدا و مفصل باشد ولی تم اصلی فیلم به تنهایی از سر ضمیر جامعه می‌گوید.

 آن هم بدون ادا و اصول. فیلم ادعای روشنفکری ندارد و پیرمرد متعصب را همانقدر مقبول و عادی نشان می‌دهد که زن تند عصبی‌مزاج و صریح‌اللهجه را.

 برای تماشای فیلم تعداد زیادی آمده بودند و بالاجبار، تعدادی از آنان به صورت سرپا فیلم را دیدند. در میان بینندگان برخی از شخصیت‌های مدنی و علمی هم بودندکه بر غنای گفت‌وشنید پس‌از نمایش فیلم افزود. احمد محیط طباطبایی، لادن اعتضادی، جمال اطهاری، هومن کرمی از جمله مهمانان عزیز و فرهیخته‌ای بودند که نام و نشان‌شان برای مجری برنامه آشنا بود. به همراه دیگر فرهیختگان نا آشنا و محترم.

شخصیتِ پسِ پرده!

محسن عبدالوهاب، تدوینگر مستند و حمید جعفری از یاران محمدرضا مقدسیان پاسخ‌گوی پرسش‌های مخاطبان بودند.

 در ابتدا، عبدالوهاب به یک نکته ظریف اشاره کردکه «اگر این فیلم را کس دیگری تدوین می‌کرد شاید لحن، ریتم و ساختار آن عوض می‌شد.

طبیعی است که بین کارگردان و تدوینگر در مواردی اختلاف نظر باشد ولی چون من و مقدسیان سابقه خوب همکاری باهم داشتیم، این اختلاف‌ها بسیار کم بود.

یکی از این موارد، ازنظر من شخصیت حاج کمال بود. من معتقد بودم باید به این شخصیت مفصل‌تر پرداخته می‌شد ولی کارگردان در همین حد را کافی می‌دانست چون نمی‌خواست وارد قضاوت و حکم شود. ولی به‌نظرمن این آدم بسیار پیچیده بود»

عبدالوهاب در همین ابتدا، این را هم تاکید کرد که مقدسیان خیلی‌راحت با مردم و سوژه‌های خود ارتباط برقرار می‌کرد. رفتارها و شگردهای خاصی داشت و با همین اصول بود که سوژه‌های مستند او حاضر می‌شدند در برابر دوربین قرار بگیرند.