کریم‌زاده ساکن کرمانشاه است و در نشست پس از نمایش اثر حضور نداشت.

او خاطرات خوبی از کودکی خود داردکه در تهران زندگی می‌کرد: «کودکی من در تهران گذشته‌است. آن زمان وقتی همراه خانواده به پارک لاله می‌رفتیم، با خواهر و برادرم قایق‌های کاغذی درست می‌کردیم و در کانالی که از وسط بلوار کشاورز می‌گذشت رها می‌کردیم و مسابقه می‌دادیم. آن قایق‌های رنگارنگ و این خاطره و بلوار کشاورز همیشه برای من به عنوان یک نوستالژی باقی ماند تا این‌که شعر «قایق‌سواری در تهران» را خواندم و تصمیم گرفتم از این عنوان برای فیلم استفاده کنم».

این فیلم 57 دقیقه است‌و به بخشی از شخصیت سپانلو می‌پردازد و برای معرفی او گفتگوهایی با برخی شخصیت‌های فرهنگی انجام شده. غالب این افراد از هم‌دوره‌ای‌های سپانلو هستند و فقط ابراهیم گلستان است که به نسل قدیم‌تر پیش از سپانلو تعلق دارد و انصافا حرف‌های درست و دقیقی گفته.

شعر تهران/ شهر تهران

برای یکی از مخاطبان مستند جالب است که یک غیر تهرانی درباره شاعر تهران مستند ساخته. می‌گوید: «او شعرهای سپانلو را گرفته و آمده جلو. به وجوه دیگر شخصیت سپانلو هم نپرداخته. می‌دانیم سپانلو بغیر از شعر و شاعری، منتقد ادبی هم بود. ترجمه هم کرده. در فیلم هم بازی کرده. به عبارتی، سپانلو بخشی از خاطرات جمعی تهران را دارد و خودش هم بخشی از خاطره تهران است». اما این مخاطب به این نقص اشاره می‌کند که «چرا وقتی سپانلو به تغییردادن اسم خیابان‌ها و کوچه‌ها می‌پردازد و اعتراض می‌کند، هیچ رد و تصویری از آن خیابان‌ها و کوچه‌ها را در فیلم شاهدنیستیم». 

این موضوع‌را مخاطب دیگر، فخرالدین سیدی هم که خود نویسنده و مستندساز است، مطرح می‌کند و می‌گوید: «عصاره حرف‌های اغلب کسانی که در این مستند درباره سپانلو حرف می‌زنند آن است که او شاعر تهران است. شعرهایی هم با صدای شاعر درباره تهران در متن مستند می‌آید، ولی ما اثری از خود تهران و فیزیک تهران در این فیلم نمی‌بینیم و تصاویری چون تکه‌های آرشیوی نورباران تهران در فلان جشن تاریخی یا چرخ فلک و فانفار معرف تهران و ذهنیت سپانلو از تهران نیستند».

 فرهاد ورهرام هم درباره دیده‌نشدن تهران در این مستند، نکاتی را مطرح می‌کند. نخست معتقد است «همه خوشحالیم که سپانلو را در این مستند می‌بینیم. به نظر نمی‌آید غیر از این فیلم در مستند یا کلیپ دیگری سپانلو را دیده باشیم. از این جهت فیلم ارجمندی است. به‌ویژه شعرخوانی خود سپانلو».

 با این حال، ورهرام معتقد است فیلم می‌توانست قوی‌تر و موثرتر باشد. «انتظار داشتیم ذهنیت سپانلو که متمرکز بر تهران است، دیده‌شود. متاسفانه هیچ‌یک از شاعران ما نگاه جدی به تهران نداشته‌اند. سپانلو در این زمینه تنها و تک است. به همین خاطر از این مستند توقع زیاد داریم».