وقتی فیلم سینمایی «کلاه‌قرمزی و پسرخاله» در سینماهای کشور به نمایش درآمد، چنان استقبالی شد که تا آن زمان نظیر نداشت. چرا؟ چون کلاه‌قرمزی بچه‌ای بود ساده و بدن هیچ گنده‌گویی و ادا و افاده. خیلی وقت‌ها کلمه‌ها را اشتباه می‌گفت و گاهی هم در حرف‌زدن حسابی قاطی می‌کرد. این بچه که قهرمان برنامه تلویزیونی بود، هوس می‌کند بیاید شهر و «آقای مجری» را پیدا کند. داستان به آن‌جا می‌رسد که کم‌کم همکار آقای مجری می‌شود. فیلم سراسر شادی و عشق به دیگران است. دنیایی ساده و خودمانی که هرلحظه ممکن است اتفاقی خوش یا بد در آن بیفتد. ولی همه می‌دانیم نباید از کوره در رفت. باید صبور بود و خندان و بذله‌گو. مثل کلاه‌قرمزی.