ما و محله:

«بافت تاریخی شهر نشان و نماد هویت تاریخی آن است». این گزاره را همه قبول دارند. علاوه بر آن، بسیاری‌ها می‌پذیرند که برای حفظ و ارتقای این نشانِ هویت، باید تلاش کرد. اما چگونه؟ کدام تلاش و کوشش می‌تواند در ارتقای منزلت بافت تاریخی شهر موثر باشد؟ این پرسش در حالی مطرح است که نمونه‌های نسبتا زیادی از انوع و اقسام طرح‌های ساماندهی و پیرایش محیطی انجام یا ارائه شده.

ما، موسسین خانه اردیبهشت اودلاجان و سپس «موسسه فرهنگی‌هنری اردیبهشت عودلاجان» جزو آن دسته از علاقمندان بافت تاریخی بودیم که اعتقاد داشتیم برای کمک به ارتقای منزلت محله تاریخی باید در آن‌جا مستقر شد. چرا؟ برای این‌که مطالعات ما نشان می‌داد علت اصلی افول محله تاریخی کوچ اهالی و ساکنان اصیل محله است. پس برای تجدید شکوه گذشته یا باید آن اهالی اصیل برگردند به محله یا ساکنانی هم‌سنگ و هم‌وزن آن به محله بیایند و در آن مستقر شوند.

ما آمدیم و خانه اردیبهشت اودلاجان را از زیر خاک و خاکستر بیرون کشیدیم و احیا کردیم و موسسه فرهنگی‌هنری‌مان را هم به همین نشانی ثبت کردیم و شدیم نقطه فعال فرهنگی در محله. رفت‌وآمد افرادی از گروه‌های مرجع اجتماعی به خانه اردیبهشت اودلاجان سبب شد «خانه همسایه» هم شکل بگیرد و نقطه فعال فرهنگی محله تقویت شود. شهرداری منطقه دوازده، با دیدن این احیاگری، آستین بالا زد و بخشی از کوچه را سنگ‌فرش کرد. همسایه بغلی نمای عمارتش را پیرایش کرد. در کم‌تر از دو سال از فعالیت موسسه فرهنگی‌هنری ادریبهشت عودلاجان، چهره محله به طرز کاملا محسوس عوض شد. دیگر نشانی از خیمه‌زدن‌های افراد آسیب‌یافته در محله نیست. مگر به ندرت آن هم نه خیمه‌زدن، بل تک‌افتاده بیچاره‌ای که چهره‌اش نشان می‌دهد خودش هم از بودن در این محله خجالت می‌کشد. در این فاصله سه دکانک بسته محله دوباره باز شدند و چراغ‌هایی به روشنایی محله اضافه شد. دوستی بین اهالی محل باهم، جای دادگاه‌رفتن‌ها را گرفت و خانه اردیبهشت اودلاجان شد مکانی برای مهمانان اهالی محله که پزِ داشتن خانه‌ای آباد در محله را می‌دهند. انتشار نشریه تک‌برگی اردیبهشت اودلاجان، که هر هفته چهارشنبه صبح منتشر می‌شود، باعث شده که اهالی بگویند «محله ما مجله دارد!». کم‌کم اهالی به ارزش محله پی می‌برند. سه سال پیش همه دنبال فروش خانه‌شان بودند، الان کسی حاضر نیست خانه‌ش را بفروشد. همه این‌ها و بسیاری شواهد دیگر نشان می‌دهد که «اگر می‌خواهید کمکی به ارتقای منزلت تاریخی شهر بکنید، باید در محله مستقر شوید. همین»