مستند آب و آبیاری سنتی در ایران

پنجاه و چهارمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان

به یاد محمدرضا مقدسیان

سومین شب: نمایش «آب و آبیاری در ایران»

بسیاری از ماها «قنات» و «کاریز» را نوعی مهندسی منابع آبی و روشی برای استحصال آب می‌دانیم و قصه‌ها و نکته‌های بسیاری درباره‌ش می‌دانیم. همه این‌ها درست هستند، ولی برای درک اهمیت قنات در جامعه ایران کافی نیستند. قنات درس وفاق و همدلی است. درس زندگی جمعی و مشارکت مدنی است. قنات به عنوان سند و مصداق تاریخی به ما تاکید می‌کند که ایرانیان اصلا فردگرا نبوده‌اند. ایرانیان با مصداق قنات و آب انبار و تکیه، همیشه تاریح، اعتقاد به مشارکت مدنی و زندگی جمعی داشته‌اند و امروز هم دارند. اشتباه بزرگی است که ایرانیان را فردگرا بدانیم و از مثال نخ‌نما شده پیروزی‌های ورزش‌های انفردای مثل کشتی در برابر شکست‌های ورزش‌های تیمی مثل فوتبال استفاده کنیم. اگر روند حفر قنات و نحوه استفاده از آن را درست و دقیق بدانیم، به عظمت فکری و مدنی خودمان اقتخار می‌کنیم. به همین خاطر است که قنات نمونه مهمی از معماری کالکتیو ایران است. بیشتر بشناسیمش و قدرش را بدانیم.

در قسمت اول مستند چهارگانه محمدرضا مقدسیان با موضوع «آب و آبیاری در ایران» با کاریز و نحوه مبارزه ایرانیان با بیابان آشنا می‌شویم. با همدلی تاریخی ایرانیان در برابر مصیبت‌های طبیعی که نتیجه‌اش صبوری و بردباری تاریخی مردم است.

تاریخ اکران: ۲۳ آذر ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۷
مکان: خانه اردیبهشت اودلاجان