شوش، دروازه غار، قهوه‌خانه حاج‌تقی یا همان قهوه‌خانه رمضون‌یخی با بیش از ۷۰ سال سابقه قهوه‌خانه‌ای بزرگ و در عین حال ساده و بی‌آلایش است. انگار در قسمتی از زمان متوقف شده‌است. این را یخچال بوفه‌ای و قدیمی مغازه تأیید می‌کند. اما مشتریانش هنوز پر و پا قرص طرفدارش هستند.

دیوارهایش تا نیمه با کاشی‌های مربعی سفید مزین به طرح‌های هندسی در میانه‌شان زینت یافته و تمام در و دیوار رنگی بالای این کاشی‌ها با قاب عکس قدیمی‌های محله و تهران پوشیده شده‌است. در بخش آشپزخانه سماورهای بزرگ کنار هم ردیف شده‌اند و لگن‌های پر از استکان و نعلبکی‌های کوچک کنارشان انتظار چای تازه دم اوستا را می‌کشند.

پشت قهوه‌‌خانه حیاط با صفای آن قرار دارد با درختان جوان و تخت‌های فلزی قدیمی که در زیر سایه این درختان جا خشک کرده‌اند. حوض آب عمیق و کوچکی هم درست وسط حیاط لابه‌لای تخت‌های آهنی قرار گرفته‌است، سال‌هاست کسی حوصله آب کردنش را ندارد، اما در کنار گلدان‌های بزرگ و سرسبزی که کنارش قرار گرفته‌اند صفای خاصی را به حیاط بخشیده‌است.

مشتریان از این بخش حیاط بیشتر برای خوردن غذاهای سنتی و ایرانی استفاده می‌کنند از دیزی و قیمه گرفته تا قورمه سبزی خوش آب و رنگ.

خیلی‌ها این قهوه‌خانه قدیمی را که امروز به یکی از لوکیشن‌های فیلم در منطقه ۱۲ تبدیل شده‌است به‌ عنوان قهوه‌خانه هفت‌کچلون هم یاد می‌کنند.