سلام

در تعریف شهر، یک تکه کلیدی وجوددارد که در حقیقت ذات شهر را بیان‌می‌کند. می‌گوییم«شهر زیستگاهی انسانی‌است». پس زیستگاه‌بودن شهر اصل اول است. آن هم زیستگاه انسانی. چون اگر فقط زیستگاه باشد فرقی با جنگل و کوهستان که زیستگاه حیوانات است، ندارد. از این که بگذریم، باید ببینیم که آیا هر زیستگاه انسانی همان شهر است؟ نه. چون روستا هم زیستگاه انسانی است ولی شهر نیست. پس شهر زیستگاه انسانی‌است با برخی شروط وویژگی‌ها که آن را از روستا متمایز می‌کند. این‌جا وارد تمام آن ویژگی‌ها نمی‌شویم وفقط یکی‌ازآن‌هارا طرح می‌کنیم: درشهر نیازهای غیرمادی انسان‌ها بسیار بسیارفراتر ازنیازهای مادی‌است. یک شهروند علاوه‌بر نیازهای مادی و عادی به چیزها و وجوهی از زندگی می‌اندیشد که ذاتی زندگی در شهر است. ممکن است یک روستایی رفتن به سینما و تئاتر یا شرکت درمجادلات علمی و سیاسی را لازمه زندگی آرام خود نداند. یک روستایی، احتمالا، کار زیادی با جریان‌های ادبی و هنری کشور یا خارج از کشور ندارد ولی یک شهری بدون دغدغه فرهنگی و هنری نیست. از این‌دست دغدغه‌ها زیاد است. دغدغه‌های محیط زیست و حیات وحش و غیره. دغدغه هوا و لایه اوزون و مناسبات جوامع علمی جهانی از دغدغه‌های شهروندی است. این را هم بدانیم که وسعت و تنوع دغدغه‌های شهری به عوامل زیادی وابسته است که وسعت کالبدی و کثرت جمعیتی یکی از این عوامل اصلی است.