سومین نمایش «پسران دریا» (۱۱-۰۸-۱۴۰۱)
بعضی فیلم‌ها هستند که هرچندبار دیده شوند، تازگی دارند. در پنجاهمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان برای سومین بار به تماشای فیلم زیبای «پسران دریا» نشستیم. آنانی که شنیده‌بودند آمدند و دیدند. ما اهالی خانه هم سومین‌بار به تماشایش نشستیم. بهروز نشان تهیه‌کننده فیلم هم بود و به برخی حواشی و اتفاقات پشت صحنه فیلم اشاره‌هایی داشت.
تماشای چنین فیلمی در چنین فضایی بسیار مغتنم بود. نمایشی از بلوغ فکری و مدنی نوجوانان کشور که آینده روشن و متین کشور را نوید می‌دهند. نظرات میهمانان نشست بسیار متنوع بود. یکی از مخاطبان به تفاوت رفتاری نوجوان شمالی با نوجوان جنوبی اشاره کرد. یکی دیگر به شخصیت دخترک اپیزود اول اشاره داشت که در عین بسیار کوتاه‌بودن نقش، تاثیری محسوس بر روند و درون‌مایه فیلم داشت.
محتوای تصویری و دوخته‌شدن آب‌های شمال کشور به آب‌های جنوب هم از دید یکی از مخاطبان استعاره نیرومندی بود بر یگانگی مدنی و ملی کشور. این مخاطبان عقیده داشتند انتخاب دو نوجوان از دو سر نخ‌تسبیح کشور می‌تواند موید تفکر توسعه‌گرای مولف و کارگردان باشد.
از دید یکی از مخاطبان، رشدی که در دو نوجوان این فیلم نسبت به کودکان و نوجوانان فیلم مطرح قبلی مثل، ساز دهنی، دونده، باشو غریبه کوچک، خانه دوست کجاست و دختر می‌بینیم نشانه تحول مهم در درون جامعه ایران است. این نوجوانان به ما می‌گویند دوره تازه‌ای آمده‌است. دیگر نمی‌توان مثل گذشته زندگی کرد. بچه‌های کشور مطالبه‌گر و فعال شده‌اند و به سادگی تن به وضعیت موجود نخواهندداد.
