سفر به شهر سمنان

سفر به شهر سمنان ، ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خورشیدی

دومین سفر یک روزه خانه اردیبهشت اودلاجان برگزار شد. نطنز را دیده‌بودیم، سمنان را هم دیدیم. هرچند نه کامل، بل در حد زمان و فرجه یک روزه. سمنان و همین‌طور نطنز، ناگفته‎‌ها و نادیده‌های بسیار دارند. طبیعی است با یک سفر یک روزه نمی‌توان شهر و محیط را شناخت. هدف چنین سفری گشودن دریچه‌ای به دنیای یک شهر است. البته دریچه‌ای تازه! مثلا در سفر سمنان کوشش بر این بود آن بخش از سمنان که «هویت» اصلی کالبدی و شهری آن است برای هم‌سفران نمایان شود . سامانه پخش آب سمنان و شش استخر آن اصلی‌ترین هویت شهر سمنان است. ما فقط توانستیم کنار یک استخر جمع شویم توضیح کوچکی را باهم سهیم شویم.

در این سفر، پرسه در کوچه‌های شهمیرزاد بسیار دلنشین بود. سوغاتی‌هایش هم به خانه‌های هم‌سفران رفت. اما علاوه بر جذابیت خود سمنان و شهمیرزاد، فرصت خوبی داشتیم برای دیدن بیابانک و صوفی‌آباد. انصافا اگر کسی ادعای دیدن و شناختن سمنان داشته‌باشد ولی بیابانک را ندیده‌باشد، باید در گفتارش تردید کرد. بیابانک در روزگاری، حدود هفت هشت سده پیش، مرکز تصوف منطقه بود و بعدها هم از آبادی‌های اعیان‌نشین منطقه به شمار می‌آمد. تا همین چند دهه پیش خانه‌های خوشه‌ای سه‌طبقه در کنار هم محل سکونت اهالی بود. امروز تندیس‌های این خانه‌ها مانده.

سپاسگزار همه عزیزان هم‌سفر هستیم.