نام شهید رجایی هنوز که هنوز است، یادآور یک رئیسجمهور مردمی و شریف برای همه ایرانیان است. خانهای با در چوبی قدیمی که امروز به خانه موزه شهید رجایی تبدیل شدهاست. این خانه با ۲۵۴ متر مساحت، دو ورودی دارد که از سال ۱۳۴۳ به مدت ۱۷ سال محل زندگی شهید رجایی و خانوادهاش بود.
وارد کوچه آقاجانلو که میشویم بجز خانه رئیسجمهور تقریبا تمامی کوچه نوساز شدهاست. تنها در چوبی باقیمانده از گذشته نه چندان دور، درهای همین خانهموزه است. یکی از درهای چوبی به حیاط خانه باز میشود و از داخل قفل و زنجیر شده و در دیگر مربوط به ورودی خانه است. بین این دو در قدیمی خانه دیواری کوتاه است، دیواری قدیمی که هیچ سنخیتی با دیوارهای سر به فلک کشیده و بازسازی شده کوچه ندارد. دیوار آنقدر کوتاه است که قدیمیهای محله میگویند پسر کوچک خانواده اغلب اوقات ترجیح میداد از آن وارد خانه شود.
وارد خانه که میشویم معماری ساده و قدیمی خانه آدم را به سالهای پنجاه و شصت میبرد. یک راهروی قدیمی با دیوارهای ساده که شش در را در دل خود جای دادهاست. هرکدامشان به قسمتی از خانه باز میشود. یکی از درها در انتهاییترین قسمت راهرو به حیاط زیبای خانه باز میشود که حوض قدیمی قلبی شکل را در خود جای داده است. حیاط کوچک و با صفاست.
این خانه ساده و بیآلایش است. زیرزمین این خانه را به گالری عکس ایشان اختصاص دادهاند.
آدرس: :تهران، خیابان مجاهدین اسلام، نرسیده به چهارراه آبسردار، کوچه آقاجانلو
تلفن: ۰۲۱۳۳۵۶۶۶۶۵
قابل بازدید
نام
|
خانه موزه شهید رجایی |
قدمت | پهلوی دوم |
ویژگی خاص |
راهروی قدیمی با دیوارهای ساده شش در
|
بنده امروز از این خانه دیدن کردم. جدای از نام صاحب خانه که از مردان پاک و شریف روزگار بود ، خود بنای خانه و معماری آن یک نوستالژی زیبا و خاطره انگیز از گذشته افرادی همچون بنده می باشد که حسرت زندگی در خانه های قدیمی حیاط دار و با صفای آن دوران در کنار مردمان دوست داشتنی و بی آلایش قدیم همواره بر دلمان سنگینی می کند. افسوس که دل اسیر آرزوهای محاله!