سلام

محله امن است. یا، بهتر است بگوییم، محله می‌تواند امن باشد. چرا؟ چون مردم و اهالی محله معمولا همدیگر را می‌شناسند. در برخی موارد بسیاری از افرادمحله باهم فامیل هستند. رسم ماها این بود که اگر خانواده‌ای صاحب عروس یا داماد می‌شد، در همان محله و در نزدیکی خانواده اصلی جایی برای خانواده جدید پیدا می‌کردند و باهم همسایه می‌شدند. بگذریم از مواردی که خانواده جدید می‌توانست در اتاق یا بخشی از خانه بزرگ خانواده اصلی اسکان یابد. بنابراین، عموما، بافت جمعیتی محله به‌گونه‌ای است که مردم محل همدیگر را می‌شناسند و سلام‌وعلیک دارند. در جایی که چنین ارتباطی وجود داشته‌باشد، اهالی هوای همدیگر را دارند و محله می‌تواند امن باشد. در ادبیات هم نمونه مشخصی که نشان دهد اهالی یک محله از هم می‌دزدند یا باهم می‌جنگند بسیار نادر و کم است. هرچند که قطعا استثناهایی هم هست. ولی قاعده بر این است که اهالی یک محل، معمولا، هوای همدیگر را دارند و حق همسایگی را به‌جا می‌آورند.

اما، در دوران اخیر و در این سال‌ها، وضع کمی فرق کرده. خانواده‌ها هر روز کوچک‌تر می‌شوند و نه تنها زندگی فامیلی در یک خانه بزرگ رسم نیست، اصولا مقیاس خانواده کوچک شده و در حد پدر ومادر و دو بچه خلاصه شده‌است. این‌که چرا چنین شده، محل بحث ما نیست. بالاخره الان چنین است و ما در پی آنیم بدانیم که با چنین وضعیتی، بازهم محله می‌تواند مرکز گفتگو و روابط همسایگی باشد یا نه. آیا محله می‌تواند امن باشد یا نه. موضوعی مهم و دقیق.