پنج روز قبل از یکصد و پنجاه و نهمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان، روز ملی دماوند بود. به این بهانه فرصتی شد برای تماشای مستند زیبای «از آلپ تا دماوند» از فرهاد ورهرام. اثری قوی و پرمحتوا. چنانی که تعدادی از مخاطبان پس از دیدن این فیلم اعلام کردند «تا کنون هیچ از دماوند نمیدانستهایم!» قصه ساختهشدن این مستند هم داستانی دارد پر از اشک و آه. سالها پیشدر اتریش کتابی بهنام«دماوند بلندترین کوه ایران» منتشر میشود که اثر کاملی از این پدیده طبیعی است. از تاریخ و اساطیر گرفته تا نقشههای جدید و قدیم و اکوسیستم و گیاهان و جانوران. اثر دو دانشمند اتریشیکه آثار دیگری هم درباره ایران نوشته و منتشر کردهبودند. فرهاد ورهرام علاقمند میشود ترجمه فارسی این کتاب در ایران منتشر شود.
دماوند برای ما ایرانیان فقط یک کوه یا قله نیست. بخشی از هویت و شخصیت تاریخی ما است. طرفه آنکه منابع اصلی و متعبر درباره این هویت به دست پژوهشگران و آکادمیسینهای خارجی تالیف و تدوین شدهاند. با این حال، «دماوندیه» ملکالشعرا بهار ترجیعبند حماسههای معاصر ایران معاصر است. از سوی دیگر، این «کوه سپیدِ در بند» به مانند بسیاری از کوهها و قلل جهان، نوعی تقدس هم دارد و افسانههای زیادی دربارهش در افواه عمومی جاری است.
پرداختن به ادبیات این کوه ارجمند و کاویدن دیدگاههای مستشرقین جهانی و ایرانی درباره سرشت و سرنوشت آن موضوع مستند فرهاد ورهرام با نام «از آلپ تا دماوند» است. این فیلم نگاهی است به مقدسبودن کوه در ادیان مختلف و مقدسبودن دماوند در اساطیر و افسانههای ایرانی و تلاش محققان در باره معرفی این کوه و معرفی طبیعت، زندگی مردم و برگزاری مراسم و آیینهایی که در روستاهای اطراف این کوه برگزار میشود.
