شروع به کار خانه قصه

شروع به کار خانه قصه

یکی از افتخارات محله تاریخی اودلاجان آن است که هوشنگ مرادی کرمانی، قصه‌نویس بزرگ و شریف ما حدود ۲۷ سال در یکی از تربچه‌نقلی‌ترین خانه‌های آن زندگی کرده، قصه‌های مجید را نوشته، سه فرزند برومند و فرهیخته‌اش را پرورش داده و نامش را در ادبیات جهان ثبت کرده.
این خانه، سال‌ها پیش به تملک شهرداری منطقه دوازده درآمد تا تبدیل به خانه‌موزه مرادی کرمانی شود. ولی فراموش و مخروب و خانه آسیب‌‌یافتگان شد. سال گذشته در یک «فراخوان عمومی احیا و بهره‌برداری موقت آن» منتشر شد و نهایتا با معرفی بهره‌بردار، مرمت و احیای آن انجام گرفت.
اینک، زمانش رسیده درِ این خانه، با رنگ و لباسی درخور به روی علاقمندان باز شود. با نام «خانه قصه».
یکی از زیبایی‌های « خانه قصه» راه‌اندازی کتابخانه آن توسط علاقمندان است. از تمام دوستداران «نویسنده» و «خانه» درخواست می‌کنیم در صفحه اول کتاب‌های اهدایی اسم شریفتان را بنویسید. می‌خواهیم همه بدانند در این کتابخانه بسیاری از فرهنگ‌دوستان سهم دارند و مجموعه هم در اختیار همه دوستداران ایران است.

بسیاری از این روستاها اکنون دیگر روستا نیستند، بلکه به بخش یا شهر تبدیل شده‌اند. حاصل این تلاش گسترده، ساخت ۱۳ مستند ۵۰ دقیقه‌ای از روستاهایی است که هرکدام گوشه‌ای از تنوع و زیبایی فرهنگی ایران را بازتاب می‌دهند.

سرای کاظمی

ســرای کاظمی، بنایی قاجــاری در دل محله امامزاده یحیی (ع) اســت که بعد از بازسازی و مرمت به‌عنوان موزه تهــران قدیم حیات خود را در قلــب تهران ادامه می‌دهــد. اگر گذرتان به بــازار تهران و محلــه امامزاده ســری هم یحیی(ع) افتاد، حتما به ایــن خانه زیبا و تاریخی بزنید.

اندک اندک، جمعِ مستان می‌رسند!

اندک اندک، جمعِ مستان می‌رسند!

در هر زمینه و شغلی، بخشی از معمای پیشرفت و موفقیت است. این نیاز، بخصوص در حوزه شهرسازی، حساس است!
شهرسازان و برنامه‌ریزان شهری باید، به پشتوانه مطالعات پشتیبان، مسیر حرکت شهر را تشخیص دهند و بر اساس آن پیشنهاد تغییر مسیر یا هموارسازی آن مسیر را ارائه کنند.

بی‌مایه فطیر است!

بی‌مایه فطیر است!

اگر برای تعمیرات و مرمت یک خانه تاریخی در بافت تاریخی همان ضوابط اداری پردامنه و پرهزینه را قائلیم که برای ساخت یا تعمیرات آپارتمانی در بخش نوساز شهر، دیگر چه توقعی داریم که اهالی آستین بالا بزنند و محله را آباد کنند.

برکتِ آبادانی!

برکتِ آبادانی!

. اگر با مثلا هزار واحد پولی در حوزه پتروشیمی فقط یک نفر شغل پیدا می‌کند، با همان مقدار سرمایه، در حوزه مرمت و احیا بیش از ۳۶ نفر صاحب شغل می‌شوند. همین‌طور در بخش‌هایی مانند خودروسازی، صنایع سنگین و صنایع مختلف شیمیایی. حجم سرمایه و اعتباری که در آن رشته‌ها برای ایجاد شغل باید صرف شود، ده‌ها برابر سرمایه‌ای است که در حوزه مرمت و احیا لازم است.