
زندگی شهری
در بین اهالی هنر، این حرف میچرخد که اگر ونگوگ به پاریس نمیآمد و در آبادی کوچک پدری میماند، هرگز ونگوگ نمیشد. در مورد پیتر زومتور، معمار جهانی، هم چنین حرفی میزنند که اگر در روستای خودش میماند و به شهر بزرگ نمیآمد، هرگز این نمیشد که الان هست. اینها یعنی چه؟ یعنی اینکه مقیاس شهر در تفکر ما شهرنشینان تاثیر مستقیم دارد. اگر به مثال مشخص شهرک اکباتان برگردیم قضیه کمی روشنتر میشود: کل مساحت این شهرک دو کیلومترمربع است. یعنی دویست هکتار. در این محوطه محدود برای حدود ۶۴ هزار نفر ظرفیت سکونت وجود دارد. شهر سمنان ۲۲۰۰ هکتار مساحت دارد. یعنی یازده برابر این شهرک. در آنجا حدود ۱۹۰ هزارنفر سکونت دارد.یعنی سهبرابر شهرک اکباتان. مقایسه کاملا گویا است. در یازده برابر زمین، سه برابر مسکن وجود دارد. یعنی اتلاف زمین خدا و امکانات طبیعی. مدیریت اکباتان برای نگهداری شهرک از هر شهرکنشین برای ۳۱ مترمربع هزینه خواهد گرفت و در سمنان هر نفر باید هزینه نگهداری ۱۱۵ مترمربع را بپردازد. در سمنان در هرهکتار زمین ۸۶ نفر دیده میشود، در شهرک اکباتان ۳۲۰ نفر! یعنی در شهرک اکباتان شما پشتتان به عده زیادی گرم است تا در سمنان. اینها درسهای بسیار مهمی در ادبیات اجتماعی است. شهرسازی و معماری نقش اصلی در بسترسازی این یا آن تفکر اجتماعی دارد.