آرش رئیسی شاعر است و اهل گفتگو و البته طرفدار محیط زیست پایدار. کتاب شعرش «با بانو و بی بانو» نام دارد. اخیرا به بازدید نمایشگاه «ماجرای نبودنت» (اثر محمدصادق دهقانی) آمده‌بود. در جوار این بازدید دو کتاب به کتابخانه اردیبهشت اودلاجان هدیه کرد. هر دو با امضای نازنین خود.
یکی از امیدواری‌های جامعه مدنی ایران، آن است که بخش بزرگی از بدنه مدیریتی کشور در لایه‌های میانی و کارشناسی را افرادی تشکیل می‌دهند که علاوه بر توان فنی و کارشناسی، علاقمند به جامعه و فرهنگ ایران هستند. این بخش مهم جامعه، معمولا اهل مطالعه و آشنایی با تازه‌های جهانی است. محسن پیرداده یکی از این کارشناسان و مدیران ارجمند کشور است.
در میان مستندسازان کشور، علی شیلاندری چهره خاص خود را دارد. کم می‌سازد ولی خوب می‌سازد. شاهکار او مستند «دیون و بودن» است. این مستند دو بار در خانه اردیبهشت اودلاجان به نمایش درآمده و در هر دو جلسه هم کارگردان عزیز حضور داشته و به پرسش‌های مخاطبان پس از نمایش فیلم پاسخ داده‌است.
در میان هنردوستان و هنرمندان، کم‌تر کسی است که مریم زندی را نشناسد. او از نامدارترین و حرفه‌ای‌ترین عکاسان ایران است. در حرفه خود چنان جاافتاده و مقبول است که وقتی نخستین انتخابات انجمن عکاسان ایران برگزار شد، او به عنوان رئیس این انجمن برگزیده‌شد. هرچند با مخالفت مرجع دولتی مواجه شد.
حسین تقوی از کتاب‌بازهای معروف تهران است. دریایی از کتاب و مجله و سند مکتوب دارد. و کلی دوست و آشنا در عالم کتاب و هنر و اجتماع. دیداری دست داد و گپ و گفتی باهم. چند نسخه کتاب هم به کتابخانه ما هدیه آورد که ممنونیم.