درست بعد از بازارچه مروی، چند قدم مانده به خیابان پامنار مسجد و مدرسه علمیه «آقا محمود» یا همان مسجد حکیم باشی با آجرهای باریک سرخ و زرد نمایان می‌شود. ورودی مسجد نیم طبقه‌ای از ارتفاع پیاده‌رو کوتاهتر اســت؛ به نظر می‌رسد آسفالت و سنگ‌فرش‌های مداوی که به مرور زمان در این کوچه روی هم ســوار شــده، کف کوچه را بالا آورده.
« مســجد ســراج الملــک» از طرفــی رو بــه ســوی خیابان امیرکبیــر دارد و در دیگــرش رو به کوچه «ســراج الملک» باز می‌شــود. مسجدی قدیمی که کتیبه کاشیکاری شده ســردر آن بــرای اهالی و کاســبان قدیمی خیابان چراغ برق یا همان امیرکبیر شــعری آشنا است: «حســن توفیق بین که مسجد کرد/ سطح میخانه را سراج الملک» قصه این مســجد را هم که در دوره ناصرالدین شــاه ســاخته شده همین کاشــی نوشته قدیمی روایت می‌کند.
مســجد و مدرســه حــاج قنبر علی خان یکی از یادگارهای دوره قاجاریان در شرق منطقه ۱۲است. ایــن بنای ارزشــمند تاریخی کــه ۲۵ مهرماه سال ۱۳۸۳با شماره ۱۱۲۰۹به ثبت می‌رسد.
ســیک‌ها یا پیروان آیین سیک، معبــدی در محــدوده خیابــان صفی علی شــاه دارنــد؛ معبدی کــه تنها با اکتفا به نمای بیرونی آن نمیتوان آن را تشــخیص داد. تابلــو کوچکی کنار در ساختمان به چشم می‌خورد که این ساختمان و نیایشــگاه را معرفــی می‌کند.نیایشــگاه هندوها یــا معبد ســیک‌ها در تهران محلی اســت برای اجــرای آیین‌های مذهبی آن‌هــا و همچنین اجرای مراســمی مثل جشــن ازدواج.
یکی از جاذبه‌های گردشگری تهران قدیــم، وجود مدارس و مســاجد مذهبی فعــال در ایــن محدوده تاریخی بوده است. مسجد و مدرسه معمار باشی از جمله این فضاهای آموزشی مذهبی است که در محله امامزاده یحیی واقع شــده است. بانی این مجموعه حاج ابوالحســن اصفهانی مشهور به میرزاعمر، بــوده اســت.