گزارش مستند ابوالحسن اقبال آذر
ابوالحسن اقبال آذر، یکی از شاخصترین و بزرگترین آوازخوانان ایران است. متاسفانه به قدر کفایت شناخته نشدهاست. یکی از دلایل عدم شناختهشدن بحق او در میان مردم و روشنفکران، دوره زندگانی اوست. او در سال ۱۲۴۲، یعنی ۴۳ سال قبل از فرمان مشروطیت به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۹، در ۱۰۷ سالگی درگذشت. دوران پرشور و شر هنری او سالهایی بود که امکان و اسباب تکثیر و ترویج صدا بسیار محدود بود. نمایش مستند «ابوالحسن اقبال آذر» در یکصد و دومین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان، فرصتی بود برای یاد و نام این هنرمند بزرگ. این مستندرا منوچهر عسگری نسب در سال ۱۳۴۹ ساخته. دقیقا در آخرین سال زندگی این حنجره طلایی ایران. آوازی که در این مستند از اقبال آذر میشنویم، احتمالا آخرین یادگاری او در عمر گرانبارش بود. اقبال آذر را در این فیلم، پیرمردی متین و دنیادیده میبینیم که غبار روزگار اندامش را فروکاسته و چهرهاش را نحیف کردهاست.