مستند پرتره «ساز و مهر» در یکصدوبیست و سومین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان به نمایش درآمد. اثری مشترک از محسن نظری و مرجان قنبری مهر. روایتی از زندگی و هنر استاد ویولونساز شهیر ایران و جهان، ابراهیم قنبری مهر. پس از تماشای فیلم، در جلسه گفتوشنید، نخست، هارون یشایایی است که سخن میگوید. خیلی ساده: «جذاب بود. راحت و روان درباره هنرمندی که برای من خیلی آشنا نبود. این همه اطلاعات درباره چنین شخصیتی را انتظار نداشتم. آن هم بصورت روایت اول شخص». شخصیت ابراهیم قنبری مهر شخصیتی یگانه است. جنم خاصی دارد. در این مستند روایت میکند همان دوران کودکی تیله سنگی میساخته و خرجش را درمیآورده.
رفیقی میگفت برای عکاسی و فیلمبرداری از استاد ابراهیم قنبری رفتهبودیم، او اکراه داشت و نهایتا گفت «لازم نیست از چهره من عکس بگیرید! از دستانم بگیرید! هرچه هست از دستان من است!». ابراهیم قنبری مهر، بیتردید استاد مسلم ساخت ساز، بهویژه ویولون، در ایران بود. با متانت و پاکیزگی اجتماعی زندگی کرد و شاگردانی تربیت و تحویل جامعه داد. او از نسل اطرافیان و شاگردان ابوالحسن صبا بود. مراوداتش با صبا و دیگر استادان موسیقی زبانزد است. شنیدن داستان زندگی این استاد بزرگ از زبان خودش، غنیمت بزرگی است. او هرگز حاضر نمیشد در کوران تبلیغ و نمایش قرار بگیرد و مستند «ساز و مهر» تنها سند معتبر تصویری از زندگی و آثار اوست. متاسفانه نه خود استاد زنده است نه سازندگان مستند.
