یکی از همسفران خانه اردیبهشت اودلاجان در سفرهای یک‌روزه، مرصاد، سلیقه به خرج داد و پس از سفر همدان پادکستی درست کرد که زیبا بود. بعد از سفر زنجان هم با موضوع آن سفر پادکست تازه‌ای ساخت که زیباتر از قبلی بود. بدین ترتیب، قرار شد پس از هر سفر پادکستی تهیه کند و دوستان را در جریان گشت‌وگذار فرهنگی سفرهای ما قرار دهد. قکر کردیم خوب است همه دوستداران خانه اردیبهشت اودلاجان هم این پادکست را بشنوند. نوعی هم‌سفری تاخیری و مجازی باهم.
این مهم است که شاهکار به این عظمت در عرض فقط ده سال ساخته‌شده و سه سال هم وقت برای تزیینات آن وقت صرف شده. اگر چنین افتخاری از دیدن این بنا حس می‌کنیم، این تاسف را هم باید داشته‌باشیم که چه شده که عمارتی را که در سیزده سال ساخته شده، شصت سال است دست گرفته‌ایم مرمتش کنیم، هنوز به جایی نرسیده‌ایم. آن زمان چه اقتدار و مدنیتی بوده که الان نیست.
چهارمین سفر یک‌روزه «خانه اردیبهشت اودلاجان» به همدان بود. تحت نام «شکوه هگمتانه». روز پنجشنبه ۲۲ تیرماه ۱۴۰۲ خورشیدی. این سفر با برنامه‌ریزی قبلی و توافق با دو چهره مهم علمی و میراث فرهنگی استان همدان اجرا شد. مهندس فرهاد نظری، مدیرکل پیشین میراث فرهنگی استان و دکتر محمدی منصور رئیس پایگاه میراث فرهنگی تپه‌های هگمتانه میزبان و راهنمای سفر بودند. وقتی ساعت نه و نیم صبح اتوبوس همسفران در مقابل در بزرگ مجموعه تپ‌های هگمتانه توقف کرد، این دو بزرگوار به استقبال گروه آمدند و پس از خوش‌آمدگویی، مهندس فرزانه، به خاطر مشکلی که در پاهای خود پس از عمل جراحی داشت، با وسیله نقلیه به کلیسای آنجلی مجموعه رفت و گروه به دست دکتر محمدی منصور سپرده‌شد تا سیاحت علمی خود را از ریشه و سرنوشت تپه‌های هگمتانه شروع کند. مجموعه‌ای که از اسناد اصلی افتخارات بزرگ این سرزمین است. آثاری از دوره ماده تا همین اواخر. در یک طرف سازه‌های اشکانی، آنسوتر آثاری از دوره هخامنشی و ساسانی و بالاتر کلیساهای ساخته‌شده در عصر قاجار. همه این دیدن‌ها و تعمق‌ها همراه است با توضیحات علمی دکتر محمدی منصور.
همدان، شهری تاریخی است و ریشه در باستان دارد. یکی از معدود شهرهای تاریخی ایران است که توانسته در برابر یورش های بی‌شمار بی‌خردی در توسعه، دوام آورد و میراث تاریخی و مدنی خود را حفظ کند. این شهر در دهه‌های اخیر تبدیل به نوعی آزمایشگاه تفکرات و مکاتب مختلف شهرسازی و معماری شده، با این حال، امروز می‌توان ادعا کرد نمونه خوبی از تاثیرات معماری معاصر را در این شهر می‌بینیم.
جمعه ۲۶ خرداد ۱۴۰۲ خورشیدی، یکی از روزهای خوب «خانه اردیبهشت اودلاجان» شد. هم‌سفری یک روزه با تعدادی انسان شریف و دوست‌داشتنی به شهر تاریخی قزوین. در این سفر فرصت داشتیم با همسفران تازه‌ای آشنا شویم. از جنس همان خوبان سفرهای قبل.
قزوین شهر بزرگی نیست، ولی بیش از بسیاری از شهرهای بزرگ کشور جاذبه گردشگری و فرهنگی دارد.
هم دولت‌خانه دارد، هم بازار؛ هم مقبره حمدالله مستوفی را دارد هم گراندهتل را که می‌گویند اولین هتل در نوع خود در ایران است.
باغ‌های سنتی قزوین هم داستان خودشان را دارند با طومارها و خط سیاق و هزار نکته باریک‌تر از مو.
در یک سفر یک روزه می‌شود از بازار سعدالسلطنه وارد بازار قیصریه شد و در آن‌جا دوری زد و وارد بازار پشت مسجد النبی شد و خود مسجد را دید.