گزارش مستند آنسوی چشم‌ها،جلیل ضیاءپور

گزارش مستند آنسوی چشم‌ها،جلیل ضیاءپور

در غیاب مرحوم زنده‌یاد هوشنگ آزادی‌ور، چند تن از دوستان مستندساز او در جلسه گفت‌وشنید حضور داشتند. محمود یارمحمدلو، با ذکر یاد و نام هوشنگ آزادی‌ور به مشکل تولید مستندهای معتبر اشاره دارد و می‌گوید: «من فیلم‌ساز هستم و می‌دانم ساخت چنین مستندهایی چقدر سخت است». او به اولین دیدارهای خود با آزادی‌ور و جلیل ضیاپور در دوران دانشجویی‌اش هم اشاره می‌کند و به نخستین تاثیراتی که از ضیاپور گرفته می‌پردازد. «ضیاپور را در دانشکده دیده‌بودم ‌و درباره «خروس جنگی» هم خبرهایی را شنیده‌بودم و چیزهایی می‌دانستم. در وهله اول، کمی برایم خنده‌دار می‌آمد. ولی وقتی به ضیاپور برخورد کردم جدیت و متانت عجیب او برایم جذاب بود. او در دانشکده درس می‌داد و پای مهم در بحث‌ها بود».

مستند آنسوی چشم‌ها-جلیل ضیاءپور

مستند آنسوی چشم‌ها-جلیل ضیاءپور

هنرهای تزیینی ایران و البته شعر و ادب معاصر هم، تلاطم و شگفتی‌های فراوان در یکصدسال گذشته دارد. به‌ویژه در سال‌های بیست (سده گذشته) شکفتگی و شگفتی فراوان در این عرصه داریم. جالب است که نوگرایان حوزه نقاشی ایران عموما در همین‌سال‌ها قد علم کردند و کارهایی آفریدند که راه را برای آیندگان باز کرد. جلیل ضیاپور و اوج و شکوهش حاصل این فضا و زمان است. او نقاش نوگرا و جسوری بود که امپرسیونیسم و کوبیسم را تجربه کرد و کارهایی آفرید و از نیمه سال‌های سی به بعد سبک منحصر به فرد خود را یافت و ادامه داد. او «خروس جنگی» هنر مدرن ایران بود. با همین عنوان هم در سال ۱۳۲۸ محفلی از یاران و همفکران تشکیل داد و نشریه پر سروصدای خروس جنگی را منتشر کرد. او پژوهشگری حاذق بود و برای تمام آثارش مبانی نطری داشت.
مستند «مستند آنسوی چشم‌ها-جلیل ضیاءپور» نگاهی است دقیق به زندگی و آثار این هنرمند مدرنیست ایران.

گزارش مستند آنسوی چشم‌ها،پروانه اعتمادی

گزارش مستند آنسوی چشم‌ها،پروانه اعتمادی

چهارمین اثر از چهارگانه علی نایینی، با موضوع کار و زندگی‌ نقاشان معاصر ایران، به پروانه‌ اعتمادی تعلق داشت. در یکصدوچهارمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان. پروانه اعتمادی نه‌ تنها به‌خاطر نقاشی‌هایش بلکه به خاطر نوع آموزشی که برای تربیت هنرآموز داشت جزو تک‌ستاره‌های هنرهای تزیینی و تجسمی است. مینا قدیری، نقاش، که در مکتب پروانه نقاشی را آموخته، می‌گوید: «هیچ‌کس نمی‌تواند به زیبایی پروانه اعتمادی نقاشی یاد بدهد. او اصولا تاکیدی بر تکنیک ندارد. چشم آدم را باز می‌کند. دنیای آدمی را تغییر می‌دهد. دید آدم را عوض می‌کند. مثلا، همه سایه را با رنگ سیاه می‌سازند، ولی او می‌گفت سایه سیاه نیست. ته‌رنگ همین رنگ‌هایی است که در موضوع تابلو وجود دارد! وقتی توجه آدمی را به چنین ظرایفی می‌کشاند، نشان می‌دهد، او در طبیعت و محیط اطراف‌مان چیزهایی می‌بیند که من آدم عادی نمی‌بینم». این موضوع را علی نایینی به روشی دیگر چنین توضیح می‌دهد: «علت این‌که سراغ پروانه اعتمادی رفتیم مساله دید و انتخاب او بود. ما عموما «نگاه می‌کنیم» ولی «نمی‌بینیم». ولی او می دید. او تعلق خاطر خاصی به مهارت و تکنیک ندارد. در مقابل، شدیدا بر بینش و نظریه تاکید دارد». یکی از مخاطبان که معمار است، بر این نکته اشاره می‌کند که در معماری هم بر «مبانی نظری» تاکید زیاد می‌شود و اثری که فاقد نظریه باشد، معماری نیست،

مستند آنسوی چشم‌ها،پروانه اعتمادی

مستند آنسوی چشم‌ها،پروانه اعتمادی

گاه در زندگی آدمی، اتفاقاتی می‌افتد که ممکن است خط زندگی او ر تغییر دهد. گاه این تغییر خط منجر به شکفتگی و شکوفایی می‌شود. پروانه اعتمادی هم از آنانی است که، خوشبختانه، در طول زندگی‌اش این اتفاق‌ها افتاده. در دوره دبیرستان، جلال آل‌احمد درس می‌داد. همو سبب‌ساز ارتباط پروانه با بهمن محصص شد و محصص الفبای نقاشی را به طور کامل به پروانه یاد داد. دومین اتفاق مهم در زندگی پروانه اعتمادی پیوستن به گروه تالار قندریز بود. می‌دانیم که تالار قندریز، در سال‌های فعالیتش، سردمدار هنر مدرن در ایران بود. هم در حوزه هنرهای تزیینی و تجسمی، هم در معماری و هنرهای دیگر. با این حال، پروانه از مرز هنر انتزاعیِ تالار قندریز هم فراتر رفت و به تجربه شیوه فیگوراتیو رسید. اعتمادی از زمان خلق آثار انتزاعی، فیگوراتیو و طبیعت بی‌جان و بعدتر در کلاژهایش، با ابزارهای متفاوتی مانند مدادرنگی، مدادشمعی و بُرش‌هایی از نقاشی‌های خود کار کرده‌است.

گزارش مستند آنسوی چشم‌ها،جعفر روحبخش

گزارش مستند آنسوی چشم‌ها،جعفر روحبخش

سومین اثر علی نایینی از چهارگانه او درباره نقاشان معاصر ایران، به کار وزندگی جعفرروحبخش اختصاص داشت. نقاشی که در عین تسلط کامل به مینیاتور و شیوه سنتی نقاشی ایران، راه خود را به شیوه‌های نوین و جهانی نقاشی کشاند. او، اصولا، اهل رسانه و تبلیغات نبودو به همین خاطر مستند یا یادنامه‌ای کامل از او نداریم. به گفته نگار روحبخش، تنها مستندی که به صورت دقیق و کامل به زندگی و کار این نقاش گرانقدر پرداخته، همین اثر علی نایینی است. ضمن آن‌ که زنده‌یاد اکبر عالمی هم یک گفتگوی تصویری از او را ثبت و ضبط کرده. دختر محترم روحبخش از این جهت سپاسگزار استاد علی نایینی است.

مستند آنسوی چشم‌ها،جعفر روحبخش

مستند آنسوی چشم‌ها،جعفر روحبخش

سومین اثر از چهارگانه علی نایینی با موضوع نقاشان معاصر ایران به کار و زندگی جعفر روحبخش می‌پردازد. نقاشی که مثل یک بندباز ماهر بین نقاشی سقاخانه و انتزاع می‌چرخد و شاهکار می‌آفریند.