شهرِ زادگاه مدرنیته در ایران!
«این مکان (مسجدسلیمان) آتشگاه و یکی از مراکز زرتشتیان بوده و علت انتخاب این محل از این نظر بوده که بر اثر گاز نفتی که از خلل و فرج زمین بالا می‌آمد و متصاعد می‌شد، این امکان را به‌وجود می‌آوردکه نیاکان ما آتش جاوید را برپای دارند. این منطقه کوهستانی است که از تپه‌ماهورهای متعددی تشکیل شده. در لابلای این تپه‌ها رودخانه کم‌آبی جریان دارد که حرکت پیچ‌درپیچ آن محله‌های مختلف مسجدسلیمان را به هم می‌دوزد. بوی نفت و گاز و گوگرد در تمام منطقه به مشام می‌رسد و در بیشتر نقاط این دره، آب با نفت مخلوط جریان دارد. چون اولین چاه نفت خاورمیانه در این منطقه به نفت رسید و سپس چاه‌های دیگر یکی پس از دیگری، در نتیجه هسته اولیه امور اداری و کارگزینی و به‌خصوص روابط عمومی و اجتماعی با بومیان سرزمین در این مکان انجام می‌شد و هرروز بیش از روز پیش بر گستره فعالیت‌ها اضافه می‌گشت.
در شهر مسجدسلیمان به خاطر موقعیت جغرافیایی متنوعی که دارد، نمی‌تواند کل شهر در یک محل مستقر شود؛ لذا به محله‌های متعددی تقسیم شد که از شمال غرب به جنوب شرق امتداد دارند. این محله‌ها در بین کوه‌ها و دره‌ها قرار دارند که شب‌هنگام، عبور ازیک محل به محل دیگر، پس از گذار از پیچ‌وخم کوه‌ها، یکباره چراغ‌های محله دیگر پیدا می‌شود که حکایت از وجود حیات در این کوه‌ها است. اغلب از یک محله چراغ محله دیگر سوسو می‌زند و باشگاه گلف در خارج از مجموعه در طبیعت خود را جای داده و زیبایی خاصی را در آن طبیعت کوهستانی ایجاد نموده‌است»
«نفت، تمدن صنعتی و معماری در خوزستان»؛ سیروس باور؛ کتاب‌سرای میردشتی؛ چاپ اول؛ ۱۴۰۱؛ ص ۲۲۲؛
