در کمرکش غربی خیابان کوشک تهران (شهید تقوی)، عمارتی تاریخی هست که توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. با تزییناتی در حد افراط در بدنه و نمای ساختمان و قدمتی تاریخی. البته قدمت بنا به صدسال نمی‌رسد ولی سبک معماری آن گوشه‌ای از معماری تلفیقی اواخر دوره قاجار است. عمارت شقاقی با ترکیب معماری سنتی با آرایه‌های اروپایی.

خانه متعلق به یکی از پزشکان برجسته بیماری‌های ریوی دوره پهلوی اول است. پس از فوت این دکتر خوش‌سلیقه و خوشنام، ملک به اشخاصی فروخته می‌شود تا اینکه در سال ۱۳۷۴ شهرداری تهران آن را می‌خرد و پس از مرمت و احیا در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار می‌دهد.

عمارت شقاقی، در حال حاضر، موزه نقاشی پشت شیشه است. گفته می‌شود، این موزه دومین موزه نقاشی پشت شیشه در جهان و تنها موزه مستقلی است که به یکی از شاخه‌های نگارگری اختصاص داده شده‌است.

مجموعه بزرگی از نقاشی¬های پشت شیشه از دوران صفویه تا عصر حاضر در این موزه به نمایش گذاشته‌شده.

بد نیست بدانیم که اشیاء این موزه در سال ۱۳۸۹، بنا به صلاحدید رئیسِ وقت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، مدتی به ارگ آزادی منتقل شد؛ و سپس موزه مدت زمانی نیز به دلیل تعمیرات و کارهای اجرایی به حالت تعطیل درآمد. ولی اکنون این موزه دوباره بازگشایی شده‌است.

نقاشی پشت شیشه، کار سختی است. به یک دلیل ساده: برعکسِ روال عادی نقاشی می‌شود. در یک نقاشی رنگ و روغن معمولا، اول رنگ‌های لایه زیرین می‌آید سپس رنگ‌های رویی. در نقاشی پشت شیشه برعکس است. اول رنگ رویی را باید کاشت بعد لایه‌های زیرین را.

در نقاشی معمول، اگر اشتباهی در رنگ و تندی و روشنی آن بود، می‌شود با رنگ رویی آن را اصلاح کرد ولی رنگ کشیده‌شده پشت شیشه را نمی‌شود اصلاح کرد.

در این موزه با تابلوها و اشیاء بسیار با ارزش و هنرمندانه مواجهیم که دقت وظرافت خاصی دارند. موزه در محوطه¬ای با زیربنای حدود ۳۵۰ متر مربع (اعیان) در فضایی با مساحت حدود۶۵۰ مترمربع (عرصه) بنا شده‌است.

حیاط به سبک و سیاق چهارباغ ایرانی با حوضی در وسط و رختشوی¬خانه¬ای در ضلع جنوبی محوطه قرار گرفته‌است. عمارت بنا شامل سه طبقه زیرزمین، طبقه همکف و طبقه اول است.
نمای ساختمان دارای پوشش سفید روی سیمان است و ترکیب‌بندی انواع عناصر معماری را دارد. مهم‌ترین تزئینات در داخل بنا، گچبری¬های فرنگی (رنگی) و انواع ابزارزنی¬های گچی است