سلام

در سفرنامه‌‌معتبری‌که توسط نفردوم سفارت پروس(آلمان) نوشته‌شده وقتی صحبت محل سفارت پیش می‌آید، متوجه می‌شویم سفارت آلمان در زمان ناصرالدین‌شاده در بازارچه مروی تهران قرار داشت. شایدبسیاری از ماها تا کنون این اطلاع را نداشتیم‌و احتمالا اگر الان هم در بازارچه مروی دنبال آن نشانی برویم، نتوانیم پاسخ قابل قبولی پیدا کنیم. این دیپلمات وقتی از محل و ویژگی‌های سفارت‌خانه صحبت می‌کند، اطلاعات جالب دیگری هم ارائه می‌کند، از جمله نوع فرش کوچه‌ها، نوع روشنایی شبانه خیابان‌ها و کوچه‌های اطراف کاخ سلطنتی در محله ارگ و خیلی از اطلاعات دیگر. او در روزهایی خاطرات می‌نوشت که در تهران همه‌گیری وبا از یک سو و قحطی و کمبود نان و گندم از سوی دیگر غوغا می‌کرد. تصاویری که این دیپلمات از شهر می‌دهد فوق‌العاده دقیق و وسیع است. تصاویری از پایتخت کشور در ۱۶۰ سال پیش. روزگاری‌که سفر کاروانی از قم به تهران، چهارروز طول می‌کشید. سفری با طول مسافت ۱۹ فرسخ.
سفرنامه‌ها و گزارش‌های بسیار دیگری هم هستند که وضعیت و سیمای شهر و محله را در دهه‌ها و سده‌های گذشته ضبط کرده‌اند و امروز می‌توانندبرای ما آموزنده باشند. ولی آیا مردم خوب محله ما، امروز از این وقایع واطلاعات باخبر هستند؟ چند نفر از اهالی از وجود خانه‌ها و اماکن دیپلماتیک در محله خبر دارند؟ چند نفر از اهالی خوب ما داستان‌های شمس‌العماره و بالاخانه سلطنتی را شنیده یا خوانده‌اند. برای کدام‌یک از ماها عبور از جلو بازار امیر خاطره یا اطلاعات مربوط به «بست‌نشستن»های عصر مشروطیت را تداعی می‌کند؟ چندنفر از ماها درباره خانه مدرس در محله که روزگاری کانون اعتراض به حاکمیت بود، می‌دانیم؟ و ده‌ها پرسش دیگر.