پنجشنبه، ۲۹ آذرماه، ساعت ۱۶


پنجشنبه، ۲۹ آذرماه، ساعت ۱۶
چهــل | تکنوازی کمانچــه
بهنوازندگی «سهیل تفقدی»
«چهل دلالت میکند بر کثرت، بلوغ و کمال. چهل رسیدن است، قرار گرفتن است بعد از هرولهها و سعیهای بسیار. رسش، قرار و پذیرش. مثل چهلمین روز نبودنت… و کدام پختگیست که جز بهمدد داغ میسّر شود؟..»
کمانچه، با تاریخ دراز و ارزشمندش، قطعا، یکی از اجزای اصلی موسیقی ایران است. اینکه این ساز در گردش و سیاحت جهانیاش چه تاثیری بر ملل دیگر داشته و کدام سازها را در کدام نقطه عالم تحت تاثیر قرار داده، یک طرف بحث است. طرف دیگر آن است که نوای کمانچه انگار از ژرفنای جان آدمی شعله میکشد. درست است مولانا درنفیر نی نالهها و قصههای مردان و زنان این ملک تعریف میکند، ولی کمانچه هم عالم دیگری دارد. در شبی مانده به یلدا، سهیل تفقدی با ساز کمانچه خود دو نکته عزیز را برای ما فریاد خواهدکرد: کمانچه میتواند دردها و غصههای ما را بسراید، اما همین کمانچه ما را از سوز و گداز دردها و غصههای بزرگ رها میسازد. کمانچه میتواند ما را به آرامش قبل از طوفان برگرداند. با او سرود رهایی از غصه را فریاد خواهیمکرد. او با ساز خود خواهد گفت «کدام پختگیست که جز بهمدد داغ میسّر شود»