در نشست دوم «اودلاجان از دریچه زندگی»، کمی عمیق‌تر و دقیق‌تر به تجربه زیستی اهالی اصیل پامنار و تهران‌پژوهان علاقمند به اودلاجان خواهیم‌پرداخت. موضوع نشست خاطره‌ها و اسناد مرتبط با سال‌هایی است که طرح احداث خیابان پامنار مطرح می‌شود و نهایتا در سال ۱۳۳۵ به اجرا درمی‌آید.
با حضور تعدادی از قدیمی‌های محله، خواهیم کوشید تصویری از کسب‌وکار پامنار در سال‌های بیست و سی خورشیدی به دست آوریم. تصویری کاملا متفاوت از چهره امروز. تصویری که نشان‌ از زیست محله‌ای دارد و هنوز چهره محله و خیابان به صورت پشتیبان تجارت و صنوف خرد نیامده.

پنجشنبه ۶ مرداد ۱۴۰۱ خورشیدی

«کافه اودلاجان» به صورت رسمی شروع به کار کرد. خانه اردیبهشت اودلاجان عصر پنجشبه ششم مرداد شاهد گروه‌های اجتماعی و فرهنگی محترمی بودند که برای خوش‌آمدگویی به اهالی «کافه اودلاجان» آمده‌بودند.

هنرمندانی از تلویزیون، کانون پرورش فکری کودکان، محله اودلاجان و صنوف دیگر. برنامه‌ای شاد و زیبا همراه با نقالی، موسیقی بوشهری، خیمه‌شب بازی و دیگر برنامه‌های فرهنگی و شاداب.

سه شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۱ خورشیدی

نشست کمیسیون گردشگری اتاق ایران با همکاری انجمن روابط عمومی ایران و با حضور نمایندگانی از کمیسیون مسئولیت اجتماعی اتاق ایران، مرکز پژوهش‌های آب و کشاورزی اتاق، باشگاه فرهنگی پایدار یونسکو ایران، وزارت میراث و گردشگری، سازمان مدیریت منابع آب ایران، اساتید و صاحب‌نظران حوزه گردشگری، آب، توسعه پایدار در محل خانه اردیبهشت تهران برگزار شد

در این نشست بر ارتباط نزدیک فعالین بخش گردشگری و آب تاکید شد و پیشنهاداتی در توسعه و بهره بری خردمندانه از منابع آب در حوزه سدها، تالاب، دریا و رودخانه ها در پروژه های گردشگری ارائه شد

در ادامه حاضرین در جهت نقش گردشگری در حفظ صیانت از منابع آب و همچنین نقش آب در توسعه گردشگری پیشنهاداتی ارائه نمودند

 در پایان نیز مقرر شد کمیته گردشگری و آب در  جهت ارایه پیشنهادات سیاستی و رفع موانع سرمایگذاری و ارتباط ذینفعان بخش های مرتبط در کمیسیون  گردشگری اتاق ایران ایجاد شود.

دوشنبه ۳ مرداد ۱۴۰۱ خورشیدی

از سلسله‌نشست‌های معماری خانه اردیبهشت اودلاجان، معماری‌خوانی با موضوع محوری کتاب «در ستایش سایه‌ها» برگزار شد. اثری ارزشمند در تبیین و توصیف زیبایی‌شناسی ژاپنی به قلم جونیچیرو تانیزاکی. مهمان اول این نشست علیرضا شلویری بود که مترجم  کتاب است که می‌گفت خیلی انرژی و زمان برده.

چهارشنبه ۱۵ تیرماه ۱۴۰۱ خورشیدی، نمایش خصوصی و بسیار محدود مستند «پیچ سرهنگ» در «خانه» برگزار شد. این نمایش، برخلاف روال رایجِ «خانه» اطلاع‌رسانی دقیق و وسیع نشده‌بود تا خصوصی‌و کارشناسی‌بودن تماشای فیلم حفظ شودو قصد آن بود که کارگردان نظرات تعدادی ازمخاطبان آشنا به حرفه را قبل از ارائه نهایی فیلم به «سفارش‌دهنده» دریافت نماید.
متاسفانه، با فوت عموی کارگردان چند ساعت پیش از نمایش مستند، امکان گفتگوی کارگردان با مخاطبان فراهم نشد. مدیر «خانه» نشست را بدون عوامل فیلم برگزار کرد.

اولین نشست «عصر ششم» خانه اردیبهشت اودلاجان: اودلاجان از دریچه زندگینخستین رویداد «عصر ششم» خانه اردیبهشت اودلاجان، تحت عنوان «اودلاجان از دریچه زندگی» عصر روز پنجشنبه ۲۳ تیرماه ۱۴۰۱ برگزار شد. مهمانان ویژه این نشست آقایان هارون یشایایی و علیرضا شاهرخی بودند.هارون یشایایی، با ۸۷ سال سن، از خانواده‌ای کلیمی، اندکی از تجربه زیسته خود را، به فراخور زمان نشست، باز گفت. به عنوان دریچه‌ای برای گفتمان بعدی. علیرضا شاهرخی نیز با دقت تمام برخی اتفاقات و نکات ریز زندگی در اودلاجان را برشمرد.

روز شنبه ۱۸ تیرماه ۱۴۰۱، مازیار بهروز، دانشیار تاریخ در دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو آمریکا، با همراهی و میزبای رضا کیانیان به بازدید «خانه» آمد. او نویسنده کتاب «شورشیان آرمانخواه» است که تاملاتی است در خصوص ناکامی جنبش چپ در ایران. او زاده تهرانپارس تهران، فرزند «جهانگیر بهروز» از نویسنگان و سیاسیون عصر پهلوی است که [...]

هارون یشایائی، نویسنده، تهیه‌کننده سینما و از نمایندگان و قدیمی‌های کلیمی محله اودلاجان میهمان «خانه» بود. دو کتاب مجموعه داستان «روزی که اسم خودم را شناختم» و «کوچه مال کیست؟» از این شخصیت، تنها مجموعه‌های داستانی هستند که قهرمانان آن‌ها کلیمی‌های ساکن محله اودلاجان هستند (سال‌های پیش از انقلاب).
بهروز مرباغی به بررسی اثرات احداث خیابان پامنار (۱۳۳۵) و سردرگمی‌های ناشی از برنامه‌های نامنسجم و ناموفق شهرداری در آن سال‌ها و ابتر و مخروب ماندن محله تا سال‌های ۱۳۵۰ اشاره کرد و تاثیر مخرب آن بر منزلت و شان محله را بر شمرد. در همین رابطه، او به تجربه «خانه اردیبهشت اودلاجان» و تاثیر آن بر احیای محله پرداخت که مورد اقبال مستمعین قرار گرفت.

به رسم رایج «خانه»، پس از تماشای فیلم، دورِهمی پرسش و پاسخ با حضور کارگردان (افشین هاشمی) و تهیه‌کننده (بهروز نشان) برگزار شد که بسیار پربار بود. فرهاد توحیدی در خصوص پیرنگ‌های اصلی و فرعی داستان فیلم صحبت کرد و نقش گره‌گشایی پیرنگ اصلی را در خصوص هر یک از دواپیزود فیلم مورد اشاره قرارداد. افشین هاشمی بر این نکته تاکید کرد که پیرنگ اصلی هر دو اپیزود، از دید، دو نکته بود: نخست، نقش عشق و عاطفه در زندگی غمزده امروز ما و دوم، این‌که نباید منفعل بود. باید بکوشیم حق‌مان را بگیریم حتی اگر در حد گرفتن دستمزد نوجوانان شمالی با دزدیدن پول صاحب‌کار از داشبورد ماشین.

از سلسله پنل‌های علمی حاشیه نمایشگاه «تهران ۱۴۰۱؛ شهرهای خواهرخوانده و مدیریت شهری تهران»، روز پنجشنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۱ پنل «بازآفرینی شهری و مسئولیت شهرداری در بافت تاریخی» در سالن آمفی‌تئاتر بوستان گفتگو تشکیل شد. در این پنل آقایان اسکندر مختاری طالقانی، بهروز مرباغی (مدیر عامل موسسه فرهنگی‌هنری اردیبهشت عودلاجان)، میثم بصیرت، محسن رفیعیان و پیترو الیسئی (رئیس ISOCARP) شرکت داشتند.
بهروز مرباغی به بررسی اثرات احداث خیابان پامنار (۱۳۳۵) و سردرگمی‌های ناشی از برنامه‌های نامنسجم و ناموفق شهرداری در آن سال‌ها و ابتر و مخروب ماندن محله تا سال‌های ۱۳۵۰ اشاره کرد و تاثیر مخرب آن بر منزلت و شان محله را بر شمرد. در همین رابطه، او به تجربه «خانه اردیبهشت اودلاجان» و تاثیر آن بر احیای محله پرداخت که مورد اقبال مستمعین قرار گرفت.

به رسم رایج «خانه»، پس از تماشای فیلم، دورِهمی پرسش و پاسخ با حضور کارگردان (افشین هاشمی) و تهیه‌کننده (بهروز نشان) برگزار شد که بسیار پربار بود. فرهاد توحیدی در خصوص پیرنگ‌های اصلی و فرعی داستان فیلم صحبت کرد و نقش گره‌گشایی پیرنگ اصلی را در خصوص هر یک از دواپیزود فیلم مورد اشاره قرارداد. افشین هاشمی بر این نکته تاکید کرد که پیرنگ اصلی هر دو اپیزود، از دید، دو نکته بود: نخست، نقش عشق و عاطفه در زندگی غمزده امروز ما و دوم، این‌که نباید منفعل بود. باید بکوشیم حق‌مان را بگیریم حتی اگر در حد گرفتن دستمزد نوجوانان شمالی با دزدیدن پول صاحب‌کار از داشبورد ماشین.

دکتر بهمن نامور مطلق، رئیس فرهنگستان هنر از خانه اردیبهشت اودلاجان بازدید و در جریان فعالیت‌های موسسه فرهنگی‌هنری اردیبهشت عودلاجان قرار گرفت.
دکتر نامورمطلق دارای مدرک کارشناسی‌ارشد در رشته زبان‌شناسی و رایانه، و دکتری در رشته ادبیات تطبیقی از دانشگاه بلزپاسکال در کلرمون فرانسه است. او مقالات و کتاب‌های متعددی در زمینه‌های بینامتنیت، اسطوره‌شناسی، دانش‌های تطبیقی و نقد تکوینی هنر و ادبیات تألیف کرده‌است.
دکتر نامور مطلق پیش‌تر در سال‌های هشتاد به‌عنوان دبیر و معاون پژوهشی فرهنگستان هنر فعالیت داشت. او همچنین سِمت معاونت هنرهای سنتی و صنایع دستیِ سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور، و معاونت پژوهشی خانه هنرمندان را در کارنامه خود دارد.